Yüksek Öğrenim Nereye Koşuyor!

      Yüksek Öğrenim Nereye Koşuyor!

        Bir ülkeyi yok etmenin en iyi yolu eğitim sistemini bozmaktır. Tam olarak yaşadıklarımız bundan ibarettir. 40 yıldır çağdaş milli eğitim sistemini kurgulayamayan, yap boz ekolüyle anaokulu sıklığına indirgenen üniversite sistemi artık iflas etmiştir.

       Neredeyse sokak aralarına kadar üniversite kampüsleriyle dolan bir ülkeden söz ediyoruz.
Ülkemizde 209 üniversite bulunmakta. Bu üniversitelerin Dünya sıralamasında ilk 500'de esemesi okunmuyor. Sadece Koç Üniversitesi son sıralardan ilk 500'e girebiliyor. Onun arkasından Sabancı Üniversitesi geliyor. Bir zamanların en iyi üniversiteleri Boğaziçi, ODTÜ, Bilkent artık isim mirasını yiyor. Siyasetin kemirdiği ülkemizin en prestijli üniversitelerinin kıymetli hocaları ya yurt dışına kaçıyor, ya da en iyi özel üniversitelere kapağı atıyor. Doçentlik ve Profesörlüğün nerdeyse keyfe keder dağıtıldığı sistemde tatbiki iyi bir üniversite eğitimi verilmiyor. Üniversitelerde bölümler kapatılıyor. Çünkü  okutacak öğrenci bulamıyorlar. Adeta bize gelin diye yalvaran devlet üniversiteleri var.   

       Sonuç, milyonlarca üniversiteli işsiz genç nüfus. Mezunların  teorik ve pratik eğitimlerinin yetersizliği, gençlerimizi büyük bir hayal kırıklığıyla maalesef baş başa bırakıyor. 

       Neler yapılmalı?  Öncelikle üniversiteler bilimsel özerklik yanında kendi kendini yönetebilme hakkına sahip olabilmeli. Tabi bu kendi kendini yönetme ben ne istersem onu yaparım seviyesine çıkmamalı. Ayrıca, akademisyen titrini  kazanmış herkesin evrensel değerlere sahip olması, bu değerleri kabul etmesi  hiçbir gücün baskısı altında eğilmemesi ve tarafsızlığını koruması olmazsa olmaz bir durum.
       Devletimiz kesinlikle yeni bir yapılanmaya ve planlamaya gitmeli, birçok üniversite kapatılmalıdır. Avrupa Birliğinin toplam nüfusu 450 milyon ve 18 milyon yüksek öğrenim öğrencisi bulunmakta iken güzel ülkemizde buna karşılık 85 milyon nüfusa 8 milyon yüksek öğrenim öğrencisidir. Zaten bu durum Türkiye’de durumun vahametini ortaya koymaktadır.

       Üniversitelerde bir an önce dikey büyümeye geçilmeli ve branşlaşmalıdır. Mesela Bolu, Tıp fakültesi, Turizm fakültesi, Orman fakültesi gibi branşlarda büyümelidir. Mesela Zonguldak, başta Maden Mühendisliği, Denizcilik vb. gibi alanlarda büyümeli ve branşlaşmalıdır. Üniversitelerin isimleri değiştirilmemelidir. Önceleri Hacettepe Üniversitesi’ne bağlıyken, Karaelmas  Üniversitesi akabinde Bülent Ecevit Üniversitesi örneği gibi.

        İngiltere’deki. 2 + 2 sistemi kesinlikle ülkemize getirilmelidir. (A Level  - İleri düzey eğitim) Üniversiteye gitmek için aranan 2 yıllık  yüksek öğrenim sistemdir. 2 yıl tamamlayan öğrenci isterse zaman kaybetmeden mesleki hayata geçebilir. İsterse artı 2 yıl daha okuyarak mesleğinin bir üst sekmenine geçebilir. Örneğin inşaat teknikerliği okuyan bir öğrenci isterse 2 yıl sonunda okulu bırakıp inşaat teknikeri olarak çıkar, isterse 2 yıl daha okuyarak mühendis olarak diplomasını alır. Bu sistemin çok ciddi faydaları olacağına inanıyorum. Böylelikle Türkiye’deki ara elman sıkıntısı da çözüme kavuşacaktır.

       Gelelim yüksek öğrenime  başlayacak gençlere! Kesinlikle okulunuzun vermiş olduğu eğitim dışında, kendinize ruhen, bedenen ve de bilgi beceri noktasında destek olacak çalışmalara girin. Sevdiğiniz işi yapabileceğiniz bölümleri tercih edin. Aksi halde mutlu ve başarılı olma şansınız olmayacaktır. Tercihlerinizi üniversitelere göre değil gitmek istediğiniz bölümleri hocalarının kariyerlerine bakarak yapın. Mesleğinizi seçerken yaşayacağınız şehrin iş olanaklarını şartlarını göz önünde bulundurun. Her şeyden önemlisi iyi insan olmaktır bunu da asla unutmayın.