Bizim sokakta hüzün var!

      Bizim sokakta hüzün var!
       Yine uzun zaman oldu klavyenin başına geçmeyeli. Yıl sonunun vermiş olduğu rehavet ve birazda tembellikle, o rehavetin arkasından yeni yılla gelen yoğunlukla bizim köşe yazarlığına ciddi bir sekte vurdu. Öteki taraftan uzaklardan baktığımızda da suya sabuna dokunacak pek bir konuda yok son iki aydır memlekette. Sosyal Medyada ki hasmım ve de hısımım Gökhan Aydın şimdi diyecektir ki; Suya sabuna ihtiyaç yok, AK Parti çalışıyor daha çok beklersin! Zaten CHP ve BOLUSPOR konusunda üstat (Yener Abi) dan sansürlüyüz. Durum böyle olunca da böyle uzun aralar kaçınılmaz oluyor.
      Önce evler gitti sonra ev sahipleri! Bahçelerinde güller açar, çardaklarında bülbüller öterdi. Türlü türlü meyve ağaçları cenneti andırırdı. Tulumbalardan buz gibi sular içilir, süs havuzların önlerinde doyumsuz muhabbetler yapılırdı mahallemizde sokağımızda. Sözde gelişime ama özde hayat şartlarının zorluğuna, maddi yetersizliklere, ve de kültürel çöküşün yarattığı zevksizliğe kurban oldu mahallerimiz ve sokaklarımız. İşte o güzelliklerin yaşandığı şirin sokaklardan bir tanesi de BANDAKÇIOĞLU sokaktı, Bahçelievler Mahallesi'nde. Sokağın adından da anlaşılacağı gibi sakinlerinin büyük çoğunluğu aile fertleriydi bir zamanlar, diğer sakinleri de en az aile bireyleri kadar yakın komşulardı. O güzel sokağın iki hanımefendisini geçtiğimiz Cuma günü ebediyete uğurladık. Her ikisi de uzun zamandır rahatsızdı. Yaşları birbirlerine yakın olduğundan olmalı ki birbirlerini çok severlerdi. Birbirlerini o kadar çok seviyor olmalılar ki Hakka da beraber yürüdüler. Perşembe günü sabah saatlerinde büyük halamız, babamın kuzeni, Nimet Hancıoğlu'nun vefat haberini aldık. Aynı gün akşam saatlerinde büyük yengemiz Mesude Bandakçıoğlu'nun acı haberi ulaştı. Her ikisinin de şefkatine, sevgisine hep mazhar olduk. Çocukluğumuzda daha sık bir araya gelsek de, bayramlarda ve özel günlerde olabildiğince birliktelikler yaşadık. Mesude yengenin sevgi dolu 'Oğlum' deyişi, Nimet Hala'nın o tok sesiyle, kendinizi önemli hissettiren vurgusuyla 'Cumhur' deyişi hiç aklımdan çıkmayacaktır. Her ikisi de geride onları unutmayacak çocuklar ve torunlar bıraktılar. Torunlarının çocuklarının görme şansını ve güzelliğini yaşadılar. Bu naif ve düşünceli insanlar büyük bölümü Bolu dışına çıkmış çocuklarını ve torunlarını adeta tekrar tekrar yormak istemezcesine son yolculuklarını da beraber yaptılar. Mekanları Cennet olsun! Bir gerçek var ki, günün sonunda bizim sokakta iki hanede daha lambalar bir daha yanmamak üzere söndü.
      Galiba, Bolu her geçen gün bizden biraz daha uzaklaşıyor. Bu vesileyle geçtiğimiz günlerde kaybettiğimiz Bahçelievler'in bizim için unutulmaz sakinleri olan, Hüsniye Orhuner teyzemize, Nazım Baysan amcamıza, Semahat Dolapçı teyzemize, Hakkı Karabacak amcamıza bir kez daha Yüce Allah'tan rahmet diliyorum. Mekanları Cennet Olsun!