Sevgili Atam,

  En son sana bundan 2 yıl önce 10 Kasım 2007'de yazmışım. 2008'de niye yazmadım pek hatırlamıyorum ama, büyük bir olasılıkla seni pekte mutlu edecek haberlerim olmadığından ve seni üzmek istememiş olmamdandır. Maalesef yine pek iç açıcı haberlerim yok. Bildiğin gibi ülkemiz yönetimi şu anda hayatlarının büyük bir bölümünü senin aydınlık yüzüne kapalı duran, senin devrimlerine pek sıcak bakmayarak yetişen, kadrolar tarafından yürütülmekte. Her ne kadar son dönemde senin sözlerini ağızlarından düşürmeseler de, maalesef hiç inandırıcı gözükmüyorlar.

 

Umarım bizler yanılıyoruzdur ve onlarda senin kıymetini yavaşta olsa anlıyorlardır.

Gittikleri ziyaret ettikleri ülkelerde Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı, Başbakanı, Bakanı diye takdim edilirlerken, senin ve silah arkadaşlarının bu millete ve bu ülkeyi yönetenlere ne bahşettiklerini kavrayabiliyorlardır.

 

'Yurtta Sulh Cihanda Sulh' deyişini bu aralar dillerinden düşürmüyorlar. Sanki bu ülke 79 yıldır dünyaya ve kendi topraklarındakiler savaş çığlıkları atıyormuş da, son 7 yıldır barışa dayalı bir politika gütmeye başlamışlar izlenimi yaratmaya çalışıyorlar. Onun dışında ağızlara dolanan fazla bir şey yok. Ha.. bir de İstikbal Göklerdedir deyişine en iyi bugünkü yönetim sahip çıktı. Haklarını yememek lazım! İstanbul'u adeta bir feza şehrini dönüştürdüler. Güzel İstanbul'un her yerini gökdelenlerle kapladılar. Böylelikle ülkemiz bu konuda muhasır medeniyetler seviyesine yetişti.

Senin devrimlerinden en büyük faydayı ise bacılarımız sağlıyor. Bir zamanlar kara çarşaflarıyla pencereden bile bakamayan büyük ninelerimizin torunları bugün aslanlar gibi son model arabalarına kuruluyorlar ve birey olmanın tadını çıkartıyorlar. Senin onlara tanıdığın özgürlüklerini en üst düzeyde kullanmaya çalışıyorlar. Ama için acı tarafı birçoğu Kuran-ı hatim etmelerine rağmen, sana bir Fatiha'yı fazla görüyorlar. Öteki tarafa büyük bir bölümü borçlu gidecek gibi gözüküyor.

 

Her ne kadar görüntü pek iç açıcı olmasa da, Seni seven, Senin değerini kavrayan devrimlerine ve eserlerine sahip çıkanların sayısı hiç de azımsanmayacak durumda.

Bolumuz'a gelince, En büyük eserin olan Cumhuriyet'in, 86. yıldönümünde Bolulular muhteşem bir fener alayı düzenleyerek seni ve Cumhuriyet'i andılar ve eserine sahip çıktılar. Yalnız bugün üzücü bir haber aldık. Adına hiç yakışmayacak bir davranış Yeniçağa'da vuku bulmuş. Senin bir heykeline zara vererek, manevi şahsiyetine saldırmışlar. Sakın üzülme, maalesef bunlardan aramızda bir hayli var. Senin resimlerine zarar verebilirler, Senin heykellerini yıkabilirler ama bizlerin ve büyük çoğunluğun kalplerindeki yerini asla yok edemezler ve silemezler.

2010'da sana daha güzel bir mektup yazma dileğiyle,

Rahat uyu Atam.

 

Tarih'te Ekim ve Kasım ayları.

Tarihin her ayı, her günü gibi Ekim ve Kasım ayları da birçok olaya tanıklık etmiştir.

9 Kasım da yıkılan Berlin Duvarı'nın 20. yılı Berlin'de büyük kutlamalara sahne oluyor. Gazetemizin en entelektüel yazarlarından olan Nevzat Hocamız da bu haftaki yazısını Berlin Duvarı'na ayırmış. Duvarın yıkılışının hemen ardından Berlin'e gitmiş. Ve o havayı teneffüs etmiş. Tarihin bir cilvesi midir yoksa planlı programlı bir senaryonun sonucudur bilinmez yine Ekim ve Kasım ayları o duvarın yapılışına zemin olan Sovyet Devrimi yani Ekim Devrimini de içinde barındırmaktadır. Madem hocamız Berlin Duvarı resimlerini sütununa taşımış bende tarihin anısına, Ekim Devrimini gerçekleştiren ve dünyadaki en büyük bela olarak tanımlandırılan en azından Türk halkına bir öcü olarak dillendirilen Komünizmin babalarının resmini sütunlarıma taşıyorum.

Moskova Üniversitesi Eylül 2009