Beraber uçtuk biz bu rotalarda

Yaklaşık bir aydır evdeki yatağı yastığı unutmuş durumdayım. Seyahatin biri bitiyor biri başlıyor. Bu tempo içinde geçtiğimiz hafta Suriye?nin 2. büyük kenti Halep i ziyaret ettik. Halep?e en kolay ulaşmanın yolu önce Gaziantep?e gidip oradan da karayoluyla, Öncüpınar hudut kapısından Suriye ye giriş yaparak oluyor. Bizde THY nın tarifeli seferiyle, Salı sabahı(10.07.2007) 06.00 da Gaziantep?e uçmak üzere Atatürk Havalimanına geliyor ve servis aracı ile aprondaki uçağımıza yöneliyoruz. O da ne? Apronda bizi bekleyen eski bir tanıdık var. Gözlerime inanamıyorum. en son 4,5 yıl önce Fas da Kazablanka da yan yana gelmiştik. Onu görmek onunla tekrar uçabilme şansını yakalamak son derece hoş ve anlatılamaz bir duygu. Çocuklar gibi seviniyorum suratımda kocaman bir tebessüm oluşuyor. Muhtemelen herkes delimidir nedir, adam kendi kendine gülüyor diyordur. Neyse lafı uzatmadan bu eski dostla sizi de tanıştırayım. THY nin envanterinde bulunan Boeing 747?800 tıpi BOLU isimli uçağı.

İşte benim gökyüzündeki güzel hemşerim. Eski dost! Yine bir kartal gibi güçlü, bir güvercin kadar zarif. Yine bizleri hiç yormadan, hiç heyecanlandırmadan sağ salim taşıyor. Bakalım bir daha nerede nasıl karşılaşacağız. Evet, BOLU uçağını Gaziantep hava limanında bırakıyor, kara yoluyla Kilis üzerinden Öncüpınar hudut kapısından Suriye?ye ulaşmaya çalışıyoruz. Bu benim ilk defa kara yoluyla yurtdışına çıkışım oluyor. Karayoluyla yurtdışına çıkış havayoluna göre oldukça zahmetli. Özellikle gittiğiniz ülke bir Ortadoğu ülkesiyse. Net ve kısa konuşmak gerekiyorsa en ufak sizi etkileyecek olumlu bir şey görmeniz mümkün değil. Suriye?ye adım atar atmaz bir anda ülkenizin ne kadar daha ileride olduğunu, ne kadar daha temiz olduğunu anlıyorsunuz. Sınır geçiş itibarıyla Suriye Devlet Başkanı Başar Esad in boy boy resimleri tıpkı diğer Ortadoğu ve Arap ülkeleri gibi karşınıza çıkıyor. Hoş bu ara Sn. Başbakanımızın, memleketin her yerinde, her noktasında asılmış portrelerinin de bu manzaralardan pek farkı olmadığını da belirtmek de fayda var. Suriye halkı liderleri hakkında pek konuşmak istemiyor daha doğrusu konuşamıyor ama bir gerçek var ki Başar Esad rahmetli babası Hafız Esad dan daha çok seviliyor ve tutuyorlar. Halep Suriye?nin 2. büyük kenti Gaziantep?le arası sınırdaki durakalmalar haricinde arabayla 2,5 saat sürüyor. Halep in Türkiye ile birçok tarihsel bağı mevcut. İşte benim ilgimi çekenler; Halep, Osmanlı İmparatorluğu?nun en önemli kentleri arasında yer almış bir şehir. Kebabın kökeni tartışmalarında da Adana ve Urfa?yla ciddi anlamda rakip. Halep?te her etnik kökenden topluluklar yaşamakta Türkçe konuşan insanlara rahatlıkla rastlanabiliyor. Kentte önemli sayılacak bir Türk nüfus, Kürt, Nusayri, Hıristiyan mahalleleri bulunmakta olup Ermeniler de Halep?te hatırı sayılır bir nüfusa ve ekonomik etkinliğe sahipler. Mevlana Celaleddin Rumi, Halep?teki medreselerde tahsil yapmış. Mimar Sinan?ın yaptığı ilk cami olan Hüsrev Paşa Camii Halep?te. Türkiye?deki ilk kadın-doğum kliniğinin kurucusu Pakize Tarzi Halep?te doğmuş. Nazım Hikmet de Halep?in havasını koklamış, ?Üç yaşımda Halep?te paşa torunluğu ettim? diyerek bir şiirine Halep?in ismini kazımıştır. Evet, Halep den sizlerle kısaca paylaşabileceklerim bunlardan ibaret. Her yerde olduğu gibi Suriye ve Halep?de de iyiyi, güzeli, kötüyü ve çirkini bulmak mevcut. Dönüş yolunda yine hudut kapıları sıkıntılı. Bizimkilerinde durumu hiç iç açıcı değil. Ciddi bir yapılanmaya ve kafa koparmaya ihtiyaç var. Ciddiyetsizlik diz boyu.

Milletin karar verme günü yaklaştı. Ülkemiz borçlu batak medyasının destekleriyle tarihinde görmediği bir süreci ve iktidarı yaşadı. 4-5 yıl boyunca uzlaşmaz bir iktidar bu günlerde uzlaşma demeye başladı. Şaşırtıcı değil mi? Biliyorlar tatlı hayatın sonu geldi. Geçtiğimiz günlerde Hürriyet gazetesi yazarı Prof. Dr. Şükrü Kızılot, ekonomideki gerçek rakamları açıkladı. İşte bazıları.;

AKP iktidar olduğunda Türkiye?nin toplam borcu 222 milyar dolar. Bugün 400 milyar dolar. İç borçta artış yüzde 114, dış borçta artış yüzde 64.
Ailelerin bankalara borcu 2002 Aralık ayında 4.3 milyar YTL. 2007 Mayıs itibariyle bu rakam 24.4 milyar YTL. Artış oranı yüzde 467.
Yabancılara özel ayrıcalık: Temmuz 2006?da yabancıların devlet tahvili, Hazine bonosu ve borsa kazançlarının vergisi yüzde 15?ten sıfıra indirildi. Yabancılar vergi ödemiyor, Türkler bu gelirlere yüzde 10 vergi ödüyor.
Yabancı sermaye üretken ve ihracatçı olmayan sektörlere geldi. İş olanağı yaratmayan hazır tesisler yabancılara satıldı ve Türkiye bu parayla yönetildi. Bankalar, limanlar, havaalanları, Telekom, Petkim, araziler...
Esnaf zulüm altında! AKP iktidarından bugünkü rakamlara karşılıksız çeklerde artış yüzde 102, protesto edilen senetlerdeki artış yüzde 204.
Pek çok işyeri kapandı. Bu ne biçim büyümedir ki, AKP iktidar olduğunda 8 milyon olan vergi yükümlüsü sayısı, 2006 yılı sonunda 470 bin azalarak 7 milyon 530 bine indi. Türk halkı, beş yıl boyunca dünyanın en pahalı akaryakıtını kullandı??

Tabiî ki bazı kesimler yukarıda bahsedilen durumlardan çok mutlu oldu. Ülkemiz uyguladığı yüksek faizlerle uluslar arası para oyuncularını ülkemize çekti. Ancak bu yabancı para babalarının kazandığı karlar, ülkemizin zenginliklerinin dışarıya çıkmasına yaramakta ve ülkemizin belin bükmekte sadece ve sadece fakirlik getirmektedir. Evet, ben taraflıyım. Tarafım Ulus Devlet, Üniter Devlet, Laik Devlet. Teslimiyetçi değil, onurlu dış politika. Tam bağımsız Türkiye! Nasıl yaşamak istiyorsunuz? Sizleri kimlerin temsil etmesini istiyorsunuz. Oyunuzu belirlemesi gereken en önemli 2 soru budur. Gerisi ayrıntıdır! Şeytan ayrıntılarda gizlidir! Seçimler memlekete hayırlı olsun.