Cadde'nin Dramı!

Son köşe yazımız, 'Kapanan Oteller ve Gerçek' de Bolumuzda ardı ardına kapanan otellerle ilgili görüşlerimizi dile getirmiştik. Bu yazımıza, beni okuma ve takip etme nezaketini gösteren bir çok değerli okuyucumuz yorumlarıyla katkı verdiler ve bugünkü yazımıza kaynak oldular.

Yorumların büyük bölümü sadece otellerin değil hemen hemen bütün işletmelerin sıkıntı içinde olduğun üzerine paylaşımlardı. Yorum sahipleri yıllarca caddeyi kullanan, caddede yaşayan, cadde üzerinde esnaflık yapan hemşerilerimizdi. Dolayısıyla herhangi bir art niyete sahip olmalarını düşünmek haksızlık olur. Bolu ölçeğinde olan bir çok şehirde, adeta bir şehircilik olmazsa olmazı gibi araç trafiğine kapalı cadde uygulaması yapılıyor. Bu uygulama öncelikle bu cadde üzerindeki esnafı, tüketicilerin alışkanlıkları sebebiyle koşulsuz şekilde vuruyor. Akabinde, dükkanların üst katlarındaki konutlarda yaşayan hane halklarını vuruyor. Büyük bir kısmı meskenlerine ulaşımdaki zorluklardan dolayı caddeyi terk etme eğilimine giriyor, keyifle oturdukları evlerini ya satıyorlar, ya da ticari bir mekana dönüşmesine ister istemez izin veriyorlar.Ülkemiz geleceği görme, kurgulama ve planlama konusunda oldukça geriden gittiği ve sadece günü düşündüğü için ortaya ucubelerle dolu görüntülere sahip caddeler ortaya çıkıyor. Bir zamanların en prestijli caddesi, kavram kamaşası içinde görüntü ve ses kirliliğinin ve de boş kalabalıkların merkezi oluyor! Sonuç olarak ne esnafı, ne caddenin kalıcı sakinleri, ne de caddenin günübirlik ziyaretçileri memnun olmuyor.

İzzet Baysal Caddemize geri dönelim! Son 30 yıl içinde cadde üzerindeki binaların nerdeyse tamamına yakını ya yıkılıp tekrar yapıldı ya da revizeden geçti. Acaba kaç tanesinin projesinde, restoran, cafe, bar vb benzeri işletme için uygun projelendirme yapıldı.Kaç tanesinde baca ve havalandırma sistemi hazır olarak teslim edildi? Büyük bir kısmının bu detaylarla yapılmadığını düşünüyorum ve sonradan dışarıdan yapılan sistem ve eklemelerle günü kurtardıklarını biliyoruz. Bu ve benzeri yanlışların sonucunda bugünkü kişiliksiz cadde manzaraları ortaya çıkarmaktadır..

Peki nasıl olacak da bizim sokaklarımız, bizim caddelerimiz imrenilecek yaşam ve ticaret merkezleri haline dönecektir? Öncelikle bu milletlin evlatları başarabilirse kolay para kazanma sevdasını ikinci, üçüncü sıraya koyarak, milliyetçiliği, memleket sevdasını birinci öncelik haline getirmesi gerekmektedir. Bu olmadığı taktirde hiç bir şey mevcut sıkıntıları gidermeyecektir. Bu ülkenin mimarları, mühendisleri sadece para kazanmak için çizmeyecekler, şehirlerini, bölgelerini geleceğe taşıyacak işlevsel projeler çizeceklerdir. Tabi ki yerel yönetimler! En büyük görev onlara düşmektedir. Günah ve sevaplar da onların da payı büyük.

Belediyelerimiz ve Ticaret Odalarımız birlikte hazırlayacakları projelerle hem caddemizi, hem esnafımızı, hem de vatandaşımızı kurtarabilir. Cadde ve sokaklarımıza işletme kotaları konmak zorundadır. Bugün zorlukla ayakta duran AVM leri bile bunu yapmaktadır. En basit şekliye , 1 Avm ye, 1 Eczane! Gelişmiş hiç bir ülkede küçük bir cadde üzerinde birbirinin benzeri bir dolu işletme göremezsiniz. Bunlara sınırlama getirilmelidir. Caddeler artık kurumsal bir şekilde yönetilmeli ve planlanmalıdır. Her isteyen her istediği şeyi, istediği yerde açarsa, işletmelerin sürekli el değiştirmesi kaçınılmazdır. Mevcut sistemde varını yoğunu satıp bir ticari işletme açan bir çok insan her şeyini kaybedebilir. Kendine ve çevresine zarar verebilir. Mantıklı ve makul bir kota sistemi ticareti tek bir bölgeye hapsetmez. Başka cazibe merkezlerinin açılmasına olanak verir. Diğer bir hususta kuru kalabalıklar! Çalışmayan ya da emekli hayatı süren insanlarımız için zaman geçirebilecekleri, zaman geçirirken çeşitli faaliyetlerde bulunabilecekleri, eğlenebilecekleri, üretebilecekleri ortamlar hazırlananlıdır. Sabahtan akşama kadar bankların üzerinde oturarak vakit geçirmeleri ülkemiz adına oldukça üzücü bir durumdur. Maalesef ülkemizin bir çok yerinde benzer durum mevcuttur. Çözümü ise ciddi bir mantalite değişiminden geçmektedir.