Maganda tribünü

  Sizler kızgınlık ya da şaka tepkilerinizde, yıllardır o iğrenç kelimeleri kullanarak, sanki cinsiyetinizi tescillediniz.

Yerine geldi mi, karşı cinse; anam, bacım, kardeşim hatta daha da öteye götürerek namusum diye sıfatlar taktınız.

Sözüm ona kutsal paye ile ödüllendirdiniz.

İyi de sonra ne yaptınız?

Bunları unutup, aynı değerlerinize ağza gelmeyecek, gelmemesi gereken cümleler ederek, karşı tarafı galeyana getirmeye çalıştınız.

Sonrası malum!

O küfürlerin daha çok girdiği, engellenemediği ortamlara, karşı cinsin girmemesi gerekliliğini neredeyse ilan ettiniz.

Ne hakla!

Sonra biraz kendinize geldiniz, aynı yerlere karşı cinsin gelmesini sağlamak ile bu sapkınlıklarınızdan kurtuluruz edasıyla, katılımı sağlamaya çalıştınız.

Ama hala her yerde bunu başaramadınız.

Buraya kadar görüşlerim genel, bundan sonrakiler ise yerel.

 

Bolu Atatürk Stadı yeni yapılanma ile birlikte beni de tribünlerine çekti.

Spora sevgim Boluspor'un ailemizdeki yeri ile birleşince, bu katılım kaçınılmaz oldu.

Çok şükür ki bizim seyirci, diğer gittiğim statlardakilere göre çok daha olgun ve ahlaklı. Onlara ders verir nitelikte.

Çok nadir de olsa, bazen bu güzelliği bozsalar da...

Bizim tribünlerimiz artık bize yasaklı değil. Herkese açık.

Zaten olması gereken de bu...

O da ne?

Gördüğüm şaka mı?

" ÇOCUK ve BAYAN TRİBÜNÜ "

Tamam, Çocuk Tribününü anladık. Ünü sınırlarımızın dışına taşan bu uygulama, benim de takdirlerimi aldı da sonrasını anlayamadım.

"BAYAN TRİBÜNÜ"

Beyler, çocuklarımızı koruyacağımız, eğiteceğimiz, onların spor karşılaşmalarını daha rahat, daha ekonomik seyretmesini sağlayacağımız mekânları yaratmamız çok doğru.

Takdire şayan.

Ama Bayan Tribününe gelince, ben bu işe takıldım.

O kadar uğraş ile modernize ettiğimiz stadımıza, kadınların katılımı ile yine modern bir görüntü vermişken, bir çuval inciri berbat ettiniz.

Biz kadınları yine sınıflandırıp, izole ettiniz.

Bu uygulamayı bir kadın olarak, onlar adına kabul etmem mümkün değil.

Ya o yazıdan bayan ismini kaldırın, ya da diğer tribünlere Maganda Tribünü adını asın.

Asın ki biz oralara girmeyelim.

OH BE!

Geçen hafta, sezonun ilk maçında yine yerimi aldım.

Önce yeni olan takımımızı şöyle bir süzdüğümde, kalitenin, fizik gücünün geçen seneye göre gözle görülür bir şekilde değiştiğini gördüm.

Sonrasında da maç başladı.

Gözüm hemen herkes gibi yeni hocamıza takıldı.

Hoca sanki maç düdüğü ile birlikte maçın içine daldı, kendini kaybetti.

O bilge, hırslı, babacan tavırları ile benim gibi tüm tribünlerdeki seyircilerin gönlünü fethetti.

Hele, orta sahadan hata yapan topçularının yakalamak istediği rakip oyuncuya paralel bir koşusu vardı ki; sanki bizim duygularımıza tercüman...

Oh be!

Hocamızı bulduk.

Biz taraftarlar 11 oyuncudan sonra, 12. güçtük.

Şimdi ise, 12 no lu güç hocamız, 13. biz.

Hocam seni çok sevdik, sana ve takımımıza sonsuz başarılar.