Bu duvarlar niye,,,

  Biri ilk, biri orta, biri yüksek...

100. Yıl İlköğretim Okulu, Canip Baysal Lisesi, İzzet Baysal Üniversitesi çarşı yerleşkesi...

Üçü de ilim irfan yuvası.

Stadyumun tel örgülerini kaldırıp, Atatürk Orman Parkı´nın duvarlarını yıktığımız bu dönemde, üç yerde üç tezat uygulama.

Okullarımızın dıştan bu görünümü beni ürkütüyor.

Eminim ki oradan geçen herkesi de.

Bu gördüğüm üçünün, okul mu yoksa cezaevimi olduğu konusunda güçlük çekiyorum.

Çevrelerine yapılan duvarların, iç bahçeyi kapatan yüksekliğinin üstüne, delici kesici unsurlar ile tamamlandığını görüyorum.

Acaba bu engel, içeriyi mi dışarıdan, dışarıyı mı içeriden koruyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

Neyi nerden saklıyor, sakınıyor, ne nerden utanıyor, çok merak ediyorum.

Bu kötü görüntüye, yasalar ile söz konusu yapılaşmanın üst limit yetkisinin verildiği Belediye nasıl izin veriyor?

Asıl önemlisi, Milli Eğitim Müdürlüğü bu uygulamalardan rahatsız değil mi?

Tüm dünyada, kafaların içindeki duvarların kaldırılmaya çalışıldığı şu devirde, biz çocuklarımızı, gençlerimizi yüksek duvarların arkasına hapsediyoruz.

Düşünsenize, ilkokula bu sene başlayacak yavrucağın, o duvarları gördüğündeki psikolojisini.

Birde son zamanlarda, çocuklarımıza bu duvarların üstüne masum görüntülü resimler yaptırarak, sanki duvar saklanmak, bu utanç bu resimlerle kapatılmak isteniyor.

Bir zamanlar aynı uygulamanın yapıldığı Berlin Duvarı gibi.

Eminim ki bu duvarların açıklaması yapılamaz.

Yapılırsa da şöyle yapılır;

Biz çocuklarımızı dışarıdan koruyor, onları tehlikelerden uzak tutuyoruz.

Ya biz öğrencilerimizin dikkatini dağıtmamak ya da onların ders saatlerinde dışarıya çıkmamalarını sağlamak için bu uygulamayı yaptık.

Hangisi olursa olsun.

Çocuklarımızı duvarların arkasına hapseden; sisteme, bürokrasiye, topluma, eğitime, anneye, babaya, öğretmene, medyaya, siyasete yazıklar olsun.