Gönlüne, emeğine sağlık Ahmet Hoca...

Çanakkale'ye ilk gidişimin üzerinden 15 yıl geçti.
Hayatım boyunca en çok duygulandığım bir ziyaretti bu...
Geçen hafta şehrimize gelen ?Seddülbahir 1915? sergisi ile yine aynı duyguları yaşadım...
25 senesini, Çanakkale Savaşı ile ilgili ne varsa toplamaya vakfetmiş, sevgili Ahmet Uslu Hoca'nın sergisi idi bu...
Bolu Belediyesi Sanat Merkezindeki sergi ziyaretçi rekoru da kırmış...
Ne güzel...
Umarım sizler de gezmişsinizdir.
?Çanakkale... ?
Her vatandaşımızın mutlaka görmesi gereken bir yer...
Özellikle de gençlerimizin...
?Çanakkale ruhu?nu anlamaları için...
Son yıllarda umut veren bir gelişme var... İnsanımız Çanakkale'ye akın akın gidiyor...
Her karışı şehit kanıyla ıslanmış bu vatan toprağına...
250 bin şehit bu...Dile kolay dostlar...
Çanakkale'de şehid düşenler mi?
Türk, Kürt, Çerkez, Arap, Laz...Herkes orada...
Ayrım-gayrım yok! Yedi düvele, emperyal güçlere karşı omuz omuza!
Vatan sevgisiyle... Yüksek iman gücüyle...
?Çanakkale ruhu? bu işte!
Ailemden de şehitler yatıyor Çanakkale'de...
Dedemin iki kardeşi... 15 gün arayla şehit düşmüşler orada...
Demirciler Köyü'nden Ahmet ve Sadettin...
Dedem, şehit kardeşinin ismini rahmetli babama vermiş doğduğunda...
İlk oğlu Ahmet'e...
Sergide bir Osmanlı Rumunun öyküsü de ilgimi çekti...
Yüzbaşı Dimitroyati İstanbul'lu bir Rum aileden olup Osmanlı ordusunda Tabib(doktor) yüzbaşıdır.
Alay tabibi... O' da   ?vatanımızı vatan, bayrağımızı bayrak? bellemiştir. O da Çanakkale Savaşı'nda cepheye koşmuş ve canla başla yaralıları tedavi etmiştir.
İşte onun son nefesini verirken Ali Çavuş'a şunları söyledikleri;
?Sakın ha! Ali Çavuş...
Gâvur-mavur dersiniz, başka yere gömersiniz!
Beni sizlerden ayırmayın!?
Öyle olaylar var ki Çanakkale'de... Her birinden ne romanlar yazılır, ne filmler, ne diziler olur.
Yine sergiden ve Mehmetimizin ne şartlarda savaştığını çok güzel anlatan bir belge...
?İngiliz'in postalı ve Türk'ün çarığı...?
İlki öyle sağlam yapılmış ki altı tamamen çelik çivilerle kaplı..
Çarık mı? O sadece bir hayvan gönü...
Ne topuğu var İngilizin ki gibi, ne de pençesi...
İşte böyle... Yokluklar içinde yazılmış bir destan bu...
Sözün özü dostlar...
Çanakkale'yi anlatmaya kelimeler kifâyet etmez!
*   *   *
Bu güzel ve de anlamlı sergi ile;
Bizleri tekrar düşünmeye sevk ettiği için...
Şehitlerimizi yadetmeye vesile olduğu için...
Teşekkürler Bolu Belediyesi...
Gönlüne, emeğine sağlık Ahmet Hoca...