Bolu Panayırı?ndan Gerede Panayırı?na...

Eski, en ?otantik? haldeki panayırımızın, Boluluların deyimiyle ?mahyamızın? son yıllarına az çok eriştik. Yaşadıklarımız bizim için artık tatlı bir hatıra oldu...

Sihirbazlar, atlı karıncalar, macuncular, cambazlar, çadırlarda ayı, tilki, pelikanlar, yılanlar ve de o zamanlar sırrını pek çözemediğimiz ?deniz kızı?...

Ve daha niceleri...

Bunlarla ?çocuk dünyamıza? neş?e ve heyecan gelir, panayırı her yıl dört gözle beklerdik.

Panayır küçük, sessiz Bolu'ya büyük bir canlılık getirirdi. Karaçayır, mahya zamanı ?ıldır ışık?olur, her gün ilçelerden, köylerden çok sayıda insan gelirdi. Karaçayır?dan gelen seslerden dolayı geceleri uyuyamadığımızı da hatırlıyorum. Çünkü her yerde hoparlörler sonuna kadar açılır ve o yılın en ?meşhur? şarkılarının plakları günde belki bin defa çalınırdı.

?Dağlar kızı Reyhan.. Reyhan..

Analar kuzusu Reyhan... Reyhan...?

* * *

Yıllar geçerken bizim panayır pek ?değişmiyordu? ama Dünya değişiyordu. Son senelerde DSİ, YSE vb. kurumların standlarının her yıl ?aynı? olduğunu da hatırlıyorum. Sanki ?zaman durmuş?gibi idiler... Televizyonun da günlük hayatımıza girmesi ile gözlerimiz açılmaya ve dünyayı tanımaya başlamıştık. Eğlence ve tüketim alışkanlıklarımız da artık hızla değişiyordu. Zaman geçtikçe panayırın her yıl ?eski bir özelliği? tarihe karıştı.

Sonunda kaçınılmaz olarak bir ?işportacılar ve pazaryeri? havasına dönüştü..

Ve nihayet bitti.

Büyük ölçüde ?tarım toplumlarına? has olan bu organizasyon zaten bitmeye de mahkûmdu...

* * *

Geçen yıl nasıl olduysa oldu ve panayır hevesimiz tekrar ?depreşti.?

Bolu'daki ?panayırperver? ve de ?nostaljisever?lerin de gazıyla Belediye bir panayır daha düzenledi.

Hem de Bolu esnafının şiddetle karşı çıkışına rağmen...

Belki de panayırı ?iyi bir icraat? zannettiler.!

Ve tabi ki bu son panayır ?fiyasko? ile sonuçlandı.

Zaten bu devirde panayır düzenlemek, geçen zamanı ?geri döndürmek? gibi bir şeydi.

?Çayırı kalmamış? Karaçayır?ın ?tozunda-toprağında? kalitesiz işporta malları almak, hijyensiz gıdalar, yemekler yemek devri çoktan geçiyordu.

?Digital çağın?gençleri de artık ?langırt? turnuvası yapmak yerine bilgisayarda en ?çetrefil? oyunlarla oynuyorlardı. Çocuklar ise ?atlı karınca? yerine ?babasının arabası? ile tur atmak istiyor, şekerlemelerin, dondurmaların bin bir çeşidi ?kapılarının önündeki? markette onları bekliyordu.

Kimse artık ?zamanımızın veletlerini? geçmişteki ?deniz kızı? numarası ile de kandıramazdı...

Çünkü onların çocukluğu, bizim çocukluğumuza ?pek? benzemiyordu...

Günümüzde şehrimizin yanı başındaki bu ?değerli alanda? yapılacak bir tek şey vardı.

Bolu'ya yakışır güzel bir park...

Özellikle daha çok ?sportif?amaçlara uygun nitelikte...

* * *

Artık ?zamana direnen? bir tek panayırımız kaldı.

?Gerede Panayırı...?

Gerede Panayırı?nın bir özelliği bana ilginç gelir.

Bu da ?kaz pazarı? dır..

Gerisi zaten ?toz- toprak içinde? bir pazar yeri gibidir... Ben pek ilgilenmem...

Özellikle bu kaz işini merak ettim ve bir kaç satıcıya; ?bu kadar kaz gerçekten satılıyor mu??diye de sordum.

?Akşama kadar hiç kalmaz?dediler.

Demek ki talep var.

İleride ?kaz besi çiftlikleri? ve piliç çevirme gibi, ?kaz çevirme? işi de bir sektör haline gelir mi onu bilemem...

Belki o zaman kaz pazarı da tarihe karışır.

Gerede Panayırı da zaten bu ?gayr-i sıhhî şartlarda? ve ?değişim sürecinde? daha uzun yıllar devam edemez.

* * *

Bu kez gidişimde Gerede?yi bir de panoramik olarak görmek istedim ve Esentepe?ye çıktım. İlçe oldukça büyümüş.. Yerleşim karşı tepelere doğru yayılmış...Yalnız yoğun bir betonlaşma hemen göze çarpıyor. Yeşil alanlar pek yok... Tarihi Gerede?den günümüze yalnız Tüccar Han ve civarındaki Arasta ile az sayıda eski ev kalmış. Bazı mekânların da mutlaka bir restorasyona ihtiyacı var. Özellikle Tüccar Han ve çevresinin...

Gerede, ilçelerimiz içinde gelişme çizgisi en yüksek ilçemiz olarak görünüyor. Özellikle dericilikte oldukça ilerlemiş...

* * *

Esentepe?de vakit oldukça ilerlemişti. Yola çıkma zamanı gelmişti...

Mis gibi dağ havasını içime bolca çektim. Arabanın teybine Bolu Türküleri kasetini koydum.

Gerede?nin meşhur ?şak şak? helvasından da bir parça aldım ve yola koyuldum...

Az sonra bir Gerede türküsü çalınmaya başladı;

?Ben gidiyorum Baylere,

Hem Baylere Baylere,

Benden selâm söyleyin,

Ah beni soran beylere.?...