Köroğlu'nu sahiplenmek sadece lâfla olmaz !

      Son yıllarda "marka şehir" diye bir kavramı sıkça duyar olduk. Ülkemizde de bu konuda çalışma yapan birçok şehir var. Bu şehirler markalaşmak yolunda "farklılıklarını, özgünlüklerini" ön plana çıkarmak için gayret gösteriyorlar.
     Markalaşmak bir bakıma da zihinlere yerleşen imaj... Meselâ... Paris = Romantizmin başkenti denilmesi gibi... Bir şehrin markalaşması hemen olacak bir şey de değil... Staratejik, uzun bir çalışma süreci bu... Yerel yönetimlerin, sivil-resmi kurumların, halkın bunun önemini çok iyi kavrayıp desteklemesi gerekiyor.
     Peki, ülkemizde Bolu deyince akla ilk neler gelir?...
     Abant gelir, ormanlar gelir. "Bolu'dan aşçı çıkar" lâfını her yerde duyarız. Mühim bir marka değerimizdir bizim bu... Kış sporları yüzünden Kartalkaya' da çok gündeme gelip, tanınır oldu. Yedigöller biraz kenarda kaldı gibi... Haydi beyaz et olayını da katalım... Kızmasınlar... Memleketin 1/3 tavuğu ne de olsa Bolu'dan... Ve tabii ki KÖROĞLU...
     Yukarıda saydıklarımı küresel çapta da markalaşma yolunda en iyi şekilde değerlendirip, değerlendirememek bizim imkânlarımıza, tutumuza, yeteneğimize bağlıdır...
     Biz bu yazımızda markalaşmanın önemli öğelerinden biri olan "kültürel miras" konusu çerçevesinde Köroğlu mevzuunu tekrar ele alacağız.
     Tekrar diyorum, çünkü Köroğlu ile ilgili neler yapmalıyız? üzerine Bolu'da en çok yazı yazan, fikir üreten, önerilerde bulunan biriyim.
     Geçmişte, "Türk Dünyası Bolu Köroğlu Şenliği'nden", Köroğlu Kültür Parkı'na, Köroğlu Müzesi ve Panoramasından (destanın resimlerle canlandırıldığı görsel mekân), Bolu Köroğlu Ozanlar Otağına" nice önerilerde bulundum.
     İşte bugünlerde ODTÜ Hocalarından Sayın Doç. Dr. Çetin Göksu'nun mahalli basında yer alan Köroğlu ile ilgili yeni bir projesi beni heyecanlandırdı ve yine birkaç satır karalamama yol açtı..
     Malûm, Köroğlu bugün Yugoslavya'dan Çin'e kadar tanınan tek Türk destan kahramanıdır. Türk Cumhuriyetlerinde bilhassa Azerbaycan ve Türkmenistan'da Köroğlu bizden daha fazla önemsenen   tarihi bir şahsiyettir. Bu nasıl olmuştur? Bizim Köroğlu oralara da mı gitmiştir? Birkaç Köroğlu mu vardır? Bunlar esasen araştırmacıların konusudur... Araştırma deyince... Üniversitemizin vaktiyle 2 büyük "Uluslararası Köroğlu Sempozyumu" gerçekleştirdiğini ve bildirilerin de kitaplaştırıldığını hatırlatayım.
     Şu bir gerçektir... Bugün Türkiye'de Köroğlu deyince Bolu akla gelmektedir. Bilinen en önemli Köroğlu hikâyelerinden birinin şehrimizde yaşanmış olması (Bolu Beyi-Kırat) bunda en büyük etkendir.
     80'li yıllarda Köroğlu'nun köyü diye Dörtdivan'da bir yerin (Sayık Köyü) ilmi tespiti de önemli bir katkıdır.
     Şimdi yapılacak olan bu destan kahramanından turizm olarak istifade etmektir. İngilizlerin kendi Köroğluları Robin HOOD'la yaptıkları gibi... Çetin Hoca İngilizlerin Robin HOOD'dan 1 Milyar dolar gelirleri olduğunu söylüyor. Doğruysa çok büyük para bu!...
     Hocamız " Kıbrıscık Köroğlu ve Yayla Kültürü Yaşatma-Canlandırma Projesi" genel koordinatörü olarak düşündükleri projeler gerçekleştiği takdirde; Türkiye'de ilk defa bir dağın sahip olduğu efsane ile canlanacağını, Bolu, Kıbrıscık ve Dörtdivan'ın yılda bu konudan 20 milyon dolar katkı sağlayacağını da söylüyor.
     Sn. Göksu, yapılacakları da şöyle sıralıyor. Bölgedeki 12 yaylanın Köroğlu dönemi canlandırmasıyla turizme açılması, ekoturizm, Köroğlu masal dağı oluşturulması, anıt park, Köroğlu bilimsel araştırma merkezi, halk kültürü müzesi...
     Bunlar nasıl olacak? Hangi bütçe ile olacak? Detaylar nedir? Değerli Hocamızın bunları da söylemesi gerekiyor. Kendisinden Bolu'da geniş bir sunum yapmasını da bekliyoruz.
     Sözün Özü...
     Bir "kültürel miras markası" olarak da destan kahramanı Köroğlu çok iyi değerlendirilebilir.
     Türk Dünyası ile ülkemiz / kentimiz arasında Köroğlu üzerinden güzel, anlamlı bir "kültürel köprü" de kurulabilir.
     Bunları ancak "ciddi projeleri hayata geçirerek" becerebiliriz.
     Unutmayalım... Hiçbir kültürel değer/mirasta olmadığı gibi...
   "Köroğlu'nu sahiplenmek de sadece "lâfla" olmaz!"...
    
     *     *      *