Kon!.. Sen!.. Sus!...

    Türkçemiz'e "kene gibi yapışmış" yabancı kelimelerden biri de "consensus"tur...

Dilimizdeki yer alışı ile; "konsensus"...

Bu kelime bir zamanlar o kadar sık kullanılıyordu ki güzelim "mutabakat" ve "uzlaşma" adeta tedavülden kalkmıştı...

Kelli felli zevattan, sıradan vatandaşa kadar bir konsensus tutturmuş gidiyorduk...

"Kulağımı derinden tırmalayan" bu devşirme kelimeye uyuz olduğumu baştan söyleyeyim.

Lâkin, geçenlerde konsensus'a dikkatle bakınca birşey keşfettim...

Ya! Bu kelime aslında bize ne kadar da uygunmuş, dedim!..

Niçin mi?...

Bir konu ortaya çıktığında biz hemen;

Ya "siyahcı", ya da "beyazcı"...

Ya "evetci", ya da "hayırcı" değil miyizdir?...

"Gri" tona pek kayamayız..."Belki" bize hepten uzaktır...

Velhasıl...

Fikren bir yere "konduk mu, konuşlandık mı" orayı ölümüne savunuruz...

Taviz-maviz hak getire!.. Dediğimiz dedik, öttüğümüz düdüktür!..

İsteriz ki hep "benim dediğim" olsun!.."Yoğurdum kara diyen" zor bulunur...

Bir başka huyumuz daha vardır...

"Ağzımızdan iki kelime lâf çıksa", karşımızdaki de hemen bizi bir yere "kondurur"...

Ya ilericiyizdir, ya da gerici...

Ya sağcıyızdır, ya da solcu...

Ya lâikizdir, ya da dinci...

Ya ulusalcı, ya da liberal...

İşimiz bitmiş, "mühür basılmıştır"...

"Çıkmaz Hint boyası" ile boyanmışızdır...

Üzerimize yapıştırılan/yapışan bu fikir/kimlik etrafında  "kutuplaşmayalım da" ne yapalım?...

Artık karşımızdaki ne derse desin, biz hep;"Sen!.. Sus!.." modundayızdır...

Bundan sonra herhangi bir konuda "uzlaşmak" ne mümkün!..

Evet...

Fikren bir yere "konmak" hatta "tünemek" ve de karşımızdakini "susturmak.."

Aslında "uzlaşma" falan istememek!..

Yani; "Kon! .. Sen!.. Sus!..."

*     *     *

    Anayasa Değişikliği ve Uzlaşma...

Anayasalar bir nevi "toplumsal sözleşmedir" ama asla bir "kutsal metin" değildirler.

Herşey zamanla eskidiği gibi "anayasalar da eskir", toplumun ihtiyaçlarına cevap veremez olurlar.

Bu yüzden anayasa değişiklileri zorunlu hale gelir.

Bugün de olan budur...

Türkiye'de Anayasa çalışmaları ta Osmanlı'dan beri siyasi hayatımızda önemli bir yer tutmaktadır...

Sened-i İttifak, Tanzimat Fermanı, Islahat Fermanı,1876 Anayasası, 1909 Reformları, 1921, 1924 Anayasaları, 1961  ve 1982 Darbe Anayasaları...

Hepsinin ortaya çıkış sebepleri farklı farklıdır....

Gelelim;"Efendim, herkes bir araya gelsin, uzlaşsın, yeni bir anayasa yapalım" diyenlere...

Bana göre bu fikir, şimdilik tam bir "hayaldir"...

Yukarıda sebeplerini yazdım...Bizde "uzlaşma kültürü" maalesef gelişmemiştir.

İnşallah bir gün o "kıvama" geliriz de "çağdaş, demokratik, özgürlükçü ve kısa" yeni bir anayasa hazırlamayı beceriririz.

"O Km bir anayasanın" çoğu kez nasıl yapıldığını da hatırlatayım, isterseniz....

Bu tür anayasalar genellikle "devrimlerden, darbelerden, büyük iç ve dış savaşlardan" sonra hazırlanır..."Güç kimin/kimlerin elindeyse" anayasayı o yapar yani....

2. Dünya Savaşından sonra Almanya'yı işgal eden müttefikler, Almanların kısa bir süre içinde çağdaş ve özgürlükçü bir anayasa hazırlamalarını "dikte ettirmişlerdir"...

Keza Japon Anayasası da ABD işgali zamanında General Mc. Arthur'un oluşturduğu bir ekip tarafından hazırlanmıştır.

Yeni Irak Anayasasını Iraklılar sadece kendileri mi yapmıştır?..

Ülkemizde 1961,1982 Darbe Anayasaları "uzlaşma" anayasaları mıdır?...

Hayır! "Gücü" olanın dizayn ettiği anayasalardır bunlar...

İşte bugün Anayasa değişiklikleri konusunda mevcut iktidar da kendisinde böyle bir "güç" görmektedir.

Olay budur...

Başarılı olurlar, olmazlar o ayrı mes'eledir...

Zaten konu millete gelirse, "son söz" söylenecektir...

*     *    *