Ses ver Cumhur...  Alo.. 

     Ses ver Cumhur...  Alo.. 
      1999 yılında tanıdım. İmam Hatip Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Arap Dili Edebiyatı mezunuydu. Konuşkan ve espriliydi. Siyasi görüşünü söylememe gerek yok. Milli Görüş ekolünden gelen bir aileye mensuptu. Türbanlıydı. 2002'de Ak Partili oldu. Babası Reis'in çok değer verdiği öğretmenlerinden bir tanesiydi hala da öyle. 1999 yılında İşe başladıktan çok kısa süre sonra şirketin genel havası bana pek uygun olmadığını düşünerek ayrılmaya karar vermiştim. Benden habersiz patronla konuşmuş, beni bıraktırtmadı. Kısa bir süre sonra onunda amiri oldum. Siyasi görüşlerimiz taban tabana zıttı. Özellikle öğle yemeklerimizde ciddi tartışmalar yaşardık. Birlikte çalıştığımız,1999 dan 2012 yılına kadar bütün seçim ve referandumlarda iddiaya girdik. Hepsinde kaybettim. Siyasi zıtlıklarımıza rağmen, çalıştığımız süre içerisinde şirketimizi başarıdan başarıya koşturduk. Ekibimde birbirine benzemez 10 kişi vardı! 2010 Referandumun dan sonra şirket sahiplerinin bazılarıyla ters düştüm. Hadi benim rengim belliydi! Ona da bana da mobbing uygulanıyordu. Bir gün işine son vermem istendi. Tabi direndim. Konusunda çok iyiydi. Dürüsttü. Kendi maaşını kat kat çıkarıyordu. Yönetimi ikna ettim. Devam ettik baskılar ilerleyen aylarda da devam etti. Artık sona gelmiştik. Ona da bana da yol göründü. Ben, 1 hafta içinde yeni şirketimde pozisyonumu aldım. O çalışmak istemedi 2 küçük kızı vardı biraz onlarla ilgilenecekti Geçen yıl artık çocuklarının büyüdüğünü tekrar iş hayatına geri dönmek istediğini söylüyordu. Aslında Babası'nın bir telefonuna bakardı ve birçok kapı açılırdı. Kendisini hiç bir zaman o noktada konumlandırmadı. Benim içinde kişiliği, demokratlığı, çalışkanlığı ve iş bilgisi öncelikliydi. Kısmet bu ya o günlerde Türkiye'nin En büyük 20 firmasından birinde GMY olan bir arkadaşım. İhracat-İthalat Operasyon için birisini aradığını söyledi. Onun adını verdim 15- 20 gün içinde iş başı yaptı.  Şirketine ciddi meblağları, bilgi birikimi ve pazarlık yeteneğiyle kazandırmaya çoktan başladı.  
        24 Haziran gecesi beni aradı, var mısın iddiaya dedi. Her seçimde onunla iddiaya girdim. Hep kaybettim. Bu sefer, yok ben iddia işlerini bıraktım dedim. Herkes gibi bende CHP Genel Merkezi'nden yapılan açıklamalarla umutlandım. Sosyal Medya da, Seçim 2. tura kalıyor paylaşımını yaptım. Millet İttifakına gönül veren arkadaşlarımı sevindirirken, Cumhur ittifakındaki arkadaşları kızdırıyordum. Erol Özak abimizin mesajını atlamış olmalıyım ki (10 Milyon oy farkı nasıl kapanacak) CHP parti sözcüsü Bülent Tezcan'a olan güven ve inançla seviniyordum. Daha sonra yine herkes gibi İsmail Küçükkaya'nın açıklaması olan ve Muharrem İnce den gelen 'Adam Kazandı'  mesajıyla bir şok yaşadım. Evet yaklaşık 1-1,5 saatlik bir sessizlik olmuştu ve bir şeylerin ters gittiği çok ortaydı. Bende ortaya çıkarılması gereken karanlık noktalar ve soru işaretlerinin olduğuna inanıyorum. Ve telefonum çalmaya başlamıştı. Arayan yine o arkadaşımdı. Açmadım. Son olarak mesaj gönderdi; Ses ver Cumhur... Alo..!  Bir hafta sonra kendisini aradım. Dostluğumuzda da arkadaşlığımızda da hiç bir sıkıntı yok. Kaldığımız yerden devam ediyoruz.  
        Ben siyasette popülizmi sevmiyorum. CHP içindeki Genel Başkanlık yarışında, genel başkanlık koltuğunu bırakması gereken Kemal Kılçdaroğlu'nun yanındaydım. Çünkü, Muharrem İnce de bana göre popülizmi buram buram konuşturan bir adaydı. Kongre de yaptığı konuşmada son derece iticiydi. Türkiye'yi yönetebilme sağduyusunu taşımıyordu. Zaten Cumhurbaşkanlık seçimi propaganda konuşmalarında da hırs ve egosundan ciddi açıklar veriyordu. Her şeye rağmen, bu sefer bende dahil olmak üzere bu ülkenin gidişatından memnun olmayan kitleler olarak ciddi anlamda umutlanmıştık. Vuslat başka bir bahara kaldı. Popülizmden uzak bir Türkiye dileğiyle! 

        Bolu'ya gelirsek, aritmetik olarak seçim sonuçları değişmedi. Bolu'da seçimin kazananı BOLU BAROSU oldu. Bu konuda da yazı yazmak bana değil Yener Abi'ye düşer.
                                            Cumhur Bandakçıoğlu