Mutlu muyum, Mutlu musun, Mutlu muyuz?

     Mutlu muyum, Mutlu musun, Mutlu muyuz?

      Oldukça sıkıntılı bir yılı geri de bırakıp, huzurlu ve güzel günlere merhaba demek istediğimiz yeni yılın, 2017'nin daha ilk saatlerinde hüsrana uğradık. Öyle gözüküyor ki, Mutlu muyum, mutlu musun, mutlu muyuz sorusu bu yılının da en önemli sorusu olarak güncelliğini koruyacak. Anlık mutluklarla idare edeceğiz. Tıpkı Bolu Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Bülent Velioğlu'nun bu sabah ki sosyal medya paylaşımı gibi. Moda Tasarımcısı Barbaros Şansal'ın, KKTC de gözaltına alınıp sınır dışı edilmesi haberine, 'Mutluluğun fotoğrafı budur işte' demesi gibi!
      9 Aralık 2016 tarihinde Almanya'nın Köln kentinde bir toplantıya katıldım, akşamında, Paderborn kasabasında 20 yıllık arkadaşlarım, Kristina ve Andreas çiftinin misafiri olduk. Kristina ve Andreas çocuklarıyla beraber çok uzun yıllardır yaz tatillerini Antalya'da bir tatil köyünde geçiriyorlardı. En son 2015 yılı Eylül ayında gelmişlerdi. 2016 yılında ise rotalarını Girit'e çevirdiler. Akılları yine de Türkiye'deydi. Sohbetimizde benzer şeylerin Fransa'da ABD'de , Belçika'da da olduğunu hatırlattım. Birçok sorularıyla karşılaştım, onlara merak etmeyin sıkıntı yok, gelecek yaz yine bekliyoruz dedim. 31 Aralık Cumartesi akşamı yemek dönüşümüzde Beşiktaş'taki menfur olayın haberiyle gardım bir kez daha düşmüştü. Yaşadığım sıkıntıyı size anlatamam. Berlin'de Noel Pazarı'nda yaşanan saldırı, sadece Türkiye'de olmuyor gerçeğini desteklese de, 2017 yılının ilk saatlerinde gerçekleşen hain, kalleş saldırı maalesef ülkemize bir büyük bir darbe daha vuruyordu.
      Evet kabul etmeliyiz ki, ülkemiz artık birinci dereceden güvenlik sorunu yaşayan bir ülke konumuna girmiştir. Ülkemiz üzerinde oynanan oyunlara ve dış mihraplara olan inancımızı ve enerjimizi birazda kendi hatalarımızı gözden geçirmeye harcasaydık ve daha erken hareket edebilseydik, bugün içine düştüğümüz bataklığın çok daha dışında olacağımız inkar edilemez bir gerçektir. Akademisyenlere saygım var ama teori ile pratik çoğu yerde uzlaşmıyor. Tıpkı, Prof. Ahmet Davutoğlu'nun hayalleri ve 'Stratejik Derinlik düsturuyla etkilediği liderinin ve kendisinin uygulattığı dış politikaların ülkesini getirdiği nokta gibi.
      Geçtiğimiz hafta Cuma günü, Bolu dönüşünde Değerli Komutanım, Emekli Yarbay Okan Demircioğlu'nu Kuzguncuk'a evine bıraktıktan sonra, trafik durumuna baktığımda köprülerin ve yolların tıkalı olduğunu gördüm ve rotamı Avrasya Tüneli'ne çevirdim. Yaklaşık 20-25 dakika sonra Bakırköy'deydim. Nasıl ki 22 yıl önce yapılan 50 Km'lik Manş Tüneli, 79 Yıl önce yapılan 2,5 Km'lik Lincon Tüneli benzeri bir eserin İstanbul'a kazandırılmasında, ülkeyi yönetenleri başarılı buluyor ve takdir ediyorsak. Ülkemizdeki güvenlik zafiyetinin sorumlusu olan kadroları da eleştirmek ve onların sorumluluklarını yerine getirmesini istemek hakkımızdır. Güvenlik stratejilerimiz gözden geçirilmelidir. Silahlı bir adam, kendisine ilk mukavemet edecek kişiyi saf dışı bıraktıktan sonra gayet kolay bir şekilde ilerliyor. Aynı şey, Atatürk Havalimanı baskınında da yaşandı. 21-22 yaşında, askerlik bile yapmamış gencecik polislerimize yazık oluyor. Koruma stratejilerimiz ivedi şekilde güncellenmelidir.
       Mevlana gibi bilge ve yüce kişiliklerin çıktığı bir coğrafyada, bir bakıyoruz ki kaleme aldırdığı hutbelerle, toplumu ayrıştırmaktan başka bir şeye imza atmayan bir kişi devletin en önemli kurumlarından, Diyanet İşleri Başkanlığı koltuğuna oturabiliyor ve sorumlu olduğu toplumu birleştiricilikten uzak bir noktaya taşıyabiliyor. Bu ülkede Noel ile Yeni Yıl bilinçli bir şekilde eşleştirilmeye çalışılıyor ve bu kirli oyuna izin veriliyor. Özünde bir Nasreddin Hoca figüründen pek de farkı olmayan Noel Baba, İslam düşmanı ilan ediliyor. James Bond'u, Rambo'yu, Terminatör'ü ağzı açık seyreden, üstün zekalılar, bütün misyonu hediye verip çocukları mutlu etmek olan savunmasız, aslında çıkış noktası bir karikatürize, bir resimden ibaret olan Noel Baba'nın kafasına silah dayıyor, hatta şişme şişme Noel Baba' yı sünnet edip bıçaklayabiliyorlar. Bütün bu saçmalıklarına kafa yorup zaman ayırabiliyorlar. Bir gerçek var ki, Noel Baba'nın torunları bugün Aya gidiyor. Mutluyum, Mutlusun, Mutluyuz diyebileceğimiz günlere kavuşmamız dileğiyle Yeni Yılınız Kutlu Olsun!

      Deniz Pide 'Hüseyin Aksoy'
      Geçtiğimiz hafta, değerli kardeşlerim, Hasan ve Emin Aksoy'un sevgili babaları Hüseyin Aksoy amcamızı kaybettik. Karadeniz'den göçmüş birçok aile reisi gibi, Hüseyin amcamızda 74 yıllık yaşamında sıkı bir hayat mücadelesi verdi. 1974 yılında Çaydurt da E-5 kenarında, kardeşleriyle birlikte açtığı DENİZ PİDE'yi, 1979 yılında Tabaklar Hamamı'nın arkasındaki yerine taşıdı. Deniz Pide, farklı lezzetleriyle bir anda Bolu'nun en tercih edilen pide salonlarından bir tanesi oldu. Adeta bir efsaneye dönüştü. 1984 yılında Bolu'daki müessese İstanbul Çağlayan'a taşındı. Bu taşınmanın arkasından Deniz markası Bolu'da yavaş yavaş unutulmaya başlamıştı. 1989 yılında bu sefer Hasan Aksoy'un öncülüğünde Pastane ve unlu mamuller olarak geri döndü. O dönemin şartlarını iyi gören ve değerlendiren Hasan ve aile fertleri büyük bir sabır ve sebatla Deniz'i alanında Bolu'nun bir numarası ve en tercih edilen müessesi yaptılar. Bu başarı Hasan'ın doğru öngörüleri ve tercihleriyle BOLÇİ efsanesini yarattı ve bugün Bolu'nun marka değeri ve bilinirliği en yüksek işletmelerinden bir tanesi oldu. Kuşkusuz ki bu başarının en önemli ayaklarından bir tanesi de ustalığı ve tecrübeleriyle Hasan'a destek olan ve geçtiğimiz çarşamba gecesi, Hak yoluna yürüyen Hüseyin amcamızdı. Uzun süredir sağlık sorunları çeken Hüseyin amcamızın, fani dünyadan gözü arkada kalmadan ayrıldığına, çocuklarının ve torunlarının başarılarını şahit olarak mutlu bir şekilde gözlerini kapadığına inanıyorum. Ne mutlu ona! Başta Hasan ve Emin olmak üzere tüm Aksoy ailesine ve sevenlerine başsağlığı dilerim. Mekanı Cennet olsun.
                                                  Cumhur Bandakçıoğlu