Ah bu seyahatler yok mu ?

       Yine üst üste geldi, önce Almanya sonra İtalya ya çevirdik rotamızı. Ben Almanya'yı çok severim. Bu sevginin arkasında bir hayranlık yatar. Bana göre dünyanın en güçlü ülkesidir. Teknolojisiyle, Sanayisiyle, Ticaretiyle, Tarımıyla gerçek bir devdir. Dünya tarihinin en büyük 2 savaşını kaybetmiş bir millettin 70 yılda bu güce erişmesi muazzam bir olaydır. Bu başarının formülü vatan sevgisi ve disiplin edilmiş bir hayat anlayışıdır. Almanya ne yaparsa en iyisini yapar.
       Almanya seyahatimizde askerlik görevim sırasında tanıştığım ve çok iyi arkadaş olduğum Paderborn şehrinde yaşayan, Kristina ve Andreas Stiewe çiftinin bir kez daha misafiri olduk. Her zaman olduğu gibi bayrağımızı evlerinin bahçesinde bulunan bayrak direğine çekerek karşıladılar bizi. İşte Alman nezaketi böyle bir şey!  Paderborn'dan bundan 3 yıl önce 10.05.2011 yılında 'Gönül böyle işte!' başlıklı yazımda bahsetmiştim. Almanya'nın en kısa ırmağının doğduğu bu şehir 1200 Yıllık bir geçmişe sahip. Bolumuz'la doğal benzerlikler taşıyan 145.000 nüfuslu bu şirin yerleşim merkezi her seferinde beni farklı etkiler. Neden bizde böyle olmuyor diye hayıflanırım. Kaldığımız evin hemen arka caddesi yakaladığım bir kareyi sizlerle paylaşıyorum. İş gidişi ve dönüşü saatlerde yoğun trafiğe sahip olmasına rağmen, ağaçlar kesilmeyerek yol ve kaldırım daraltılmış ve yeşil korunmuştu. Şüphesiz ki Almanya'nın büyük ve güçlü olmasındaki gerçeklerden bir tanesi budur; yani güzel ülkemin pek de itibar etmediği bir korumacılık.

      Lugano da bir dost bir arkadaş!
      Mayıs ayının ilk haftasında İtalya'nın Como şehrinde Proposte adında, kumaş ve desen üzerine çok butik bir fuar yapılıyor. Fuarın en büyük özelliği ise fuara Türk, Pakistan ve Çinli firmaların katılımcı olarak kabul edilmiyor olması. Ziyaretçi olarak da girmek pek kolay değil. Bizde son 2 yıldır hem desen almak, hem de bu butik fuarın havasını teneffüs etmek üzere bir şekilde fuarı ziyaret ediyoruz. Fuara saydığım ülkelerin kabul edilmemesinin iki önemli sebebi var. Kopyalamak ve daha ucuza üretmek. Yani Araştırma- Geliştirme yerine Arakla- Getir üzerine yoğunlaşmak. Çok üzücü bir durum ama gerçek bu.
      Neyse efendim, Dünya üzerindeki yeryüzü cennetlerinden bir tanesi şüphesiz ki Como Gölü ve çevresidir. Milano'dan 40-45 dakikalık bir otomobil yolculuğu ile Como'ya varıyorsunuz. Bir anda karşınıza çıkan yükseltiler arasında muhteşem bir göl. Birbirinden güzel bahçeler ve binalar. Tek eksik burada da bir dost! İşte o anda hafızamıza mahalle ve okul arkadaşım Ertan Akayoğlu geliyor. Teknolojinin de yardımıyla Ertan'la hemen irtibata geçiyoruz. Birbirimizin sesini 25 yıl duymamışız. Şaka gibi. Como ile İsviçre sınırı 10 dakikalık bir mesafe. İsviçre'de Foxtown'da buluşuyoruz. 25 yıl, sanki en son 2 gün önce ayrılmış kadar kısalıyor. Hani okul sonrası top oynamaya gider gibiyiz. Ertan da erken kalkanlardan. Tıpkı, Mustafa Yaman, Erkan Altun, Hüseyin İka, Hasan Aksoy, Erdal Gören gibi. 21 yaşında bir kızı 16 yaşında bir oğlu var! Hadi diyor Lugano'ya gidelim 22 yıldır Lugano da yaşıyor. Alp Dağları'nın arsında bir başka cennet daha karşımıza çıkıyor. Gündüzü ayrı gecesi ayrı güzel manzaralar sunuyor Lugano Gölü'nün. Ve bu doğayı koruyan, doğaya yakışan, doğayı daha da cazip hale getiren İsviçreliler ve İtalyanlar sizlere de özenmemek elde değil.  Teşekkürler Ertancığım. Bizleri çok kısa ürede en iyi şekilde ağırladığın için. Bizlere Lugona cennetiyle tanıştırdığın için.
        Ve döndük Bolumuz'a icraatına sağlık Sayın Valim. Bolu'ya hoş geldiniz. Memleketin sizin gibi idarecileri ihtiyacı var. Bolu yaylarını bu çirkin yağmadan koruyun.
    Fotoğraflar:
1- Ertan Akayoğlu ve Ben, Lugano
2- Alman mahallesinde Türk bayrağı
3- Yola kurban edilmeyen ağaçlar,
4-5- Como