İki üç bardak çay, üç beş tost

La bu Boluspor çok farklı!

Ha vallahi ha billahi hastalık, sigara bağımlılığı gibi, alkol bağımlılığı gibi.

Dışarıdan baktım yeşil kubbe, içersine girdim estağfurullah tövbe desende, tavuk g..ü tövbe tutmuyor.

İlla ondan bahsedeceksin illa ondan konuşulan yerleri ziyaret edeceksin.

Yine bu ziyaretlerin birinde ve sohbetin ortasında dostlardan biri "Ya Hocam sende kamplarda futbolcuların yediği tostta, içtiği çaya ambargo koyuyormuşsun."

İnnallahü ma sabirin! Eeeeee, Başka!

Her şeylerine karışıyormuşsun. Saçlarına çoraplarına bile.

Vela havle çektim, sordum, "Kardeş sana bunu söyleyene, takımın menajerine suçlamada bulunana, "neden?" dedin mi "Ne zamanları?" sorusunu yönelttin mi?"

Yooo!

İşte en büyük rahatsızlığımız bu. Duyduğumuza inanıyoruz da, araştırmıyoruz, sorgulamıyoruz.

A benim güzel hemşerim!

Futbolcuların içtiği bir iki bardak çay ya da yedikleri üç beş tostun parası benim cebimden çıkmıyor ki,

Ya da yönetici bana, "Aferin!" Demiyor ki!

Zaman zaman bu tür olaylarda kafile başkanlarının, "ya hocam parasını biz vereceğiz bırak yesinler." Dedikleri zamanlar bile oldu.

Oldu da, bu sevgili insanlar bile bize sitem ettiler.

Ama bir de şöyle düşünselerdi;

Kazanılan bir maç sonrasında, "büyük başkan primi ........lira yap." diye bağırılmasının ardından, "anamın ak sütü gibi helal olsun verdim gitti." Dediği ve bir çırpıda adam başı 1 milyar lira primi artıran bir başkanın ve  yönetiminin, futbolcularından bir iki çay ve üç dört tostu kıskanması söz konusu olabilir mi?

Ya da yedikleri içtikleri menajerin gözüne batabilir mi?

Önce biz şunu iyi bileceğiz. Boluspor Kulübü, zamanımızı geçirmek için gittiğimiz ve gittiğimizde de, oyun oynarken canın istediğinde çay içilecek, tost yenilecek şehir kulübü değildir.

Adı üstünde Boluspor Kulübüdür. Ve o çatı altında bulunan futbolcuların, hatta teknik heyetin orada bulunuş nedeni, kurallara uyarak ve camianın üzerlerine yüklemiş olduğu sorumlulukların şuurunda olarak sağlıklı kalmaktır.

Şimdi, "hoca sana üç beş çay, iki üç tost denilmiş sen konuyu nerelere getirdin." denilebilir.

Açıklayayım...

Bu durum şehir kulübünde önemli olmayabilir ama Boluspor Kulübü'nde önemli olmalıdır.

Dedik ya "neden,", "ne zaman," sorularını sormuyoruz diye. Sormayınca da bu basit gibi görünen şeyler insanın üzerine yapışıp kalıyor.

O zaman ben sorayım "ne zaman içirip ne zaman yedirmiyormuşuz, bizim gibi bir YUNUS, neden Rahmetlik EROL TAŞ karakterine soyunuyormuş?"

Cevabını vereyim!

Saat gecenin 12.00'si, kardeşlerimizi uyku tutmamış, canları çay istemiş.

Eeeeeee!

Mideleri kazınmış 2-3 de tost söylemiş.

Kardeşim uyku tutmuyorsa, içinde uyarıcı olan çay mı uyku rahatsızlığına devadır.

Boluspor hakikaten kulüpleşme manasında çok iyi bir yere gelmiştir. Futbolcusunu en iyi otellerde kamp yaptırmakta ve en güzel imkânları sağlamaktadır.

Boluspor Kulübü'nde de her şey kurallara tabidir. Yeme içme ve yatma saatleri belirlenmiştir. Kafile kamplarda bir program dâhilinde hareket etmektedir. Ayrıca futbolcunun bu tür rahatsızlıklarla da karşılaşabileceği düşünülerek, mini barlarına ihtiyaçlarını giderici gıdalarda konulmuştur.

Futbolcu, ertesi gün çıkacağı müsabakaya hem bedenen hem de ruhen sağlıklı çıkmak tam dinlenmek zorundadır.

Nasıl yapıldığı belli olmayan bir tostun futbolcunun bağırsaklarını bozacağı, kuvvetli çıkması gereken bir maça güçsüz çıkabileceği, performansını olumsuz etkileyebileceği de düşünülmelidir.

Futbolcuya konulan kısıtlama bir bardak çaya, ya da yenilen iki tosta değildir, uygulamada ayrıntı değil, aksine yöneticinin ve camianın verdiklerinin karşılıklarını almalarına katkıdır.

Camia menfaatleri, kişisel menfaatlerin önünde tutulursa başarı gelir. Bedeli uygulayana yaramasa da...

Yanlış düşünenlere, "neden,". "ne zaman", sorularını sormayanlara...

Ha... Saç mı, çorap mı?

Üşürler... Futbolcu sağlığını korumalıdır, hasta da olmamalıdır.

Tamam mı?