Sağ ol Abi!

 

Rahmetli Arkadaşımız Erol Mühürcüoğlu'nun abisidir o,

Mahallemizden de bizim abimiz...

Bir gençlik dönemlerini biliriz o kadar, onların çömezleriydik biz.

Sonra yıllardır görmedim, hakkında bir şey işitmedim.

Taki Face Book'tan yazılarını görünceye kadar.

Sonra da Bolu'nun Sesi Gazetesi'ne transfer oldu.

 

Biz de kendi halimizce yazıyoruz da, O'nun gibi değil.

Bizimkisi okuduklarımızın, gördüklerimizin, zaman zaman da sağdan soldan esinlenerek,

Ya da hafızalarımızda kalanlarının kâğıda dökülmesi o kadar.

Ama O'nun yazıları böyle değil.

 

Araştırıyor, soruşturuyor, unutulanları gün yüzüne çıkartıyor,

Hatırlatıyor...

Zaman zaman hüzünlendiriyor,

Zaman zaman güldürüyor.

Öyle yazıyor ki, sanatkâr yönünü kaleminden damla damla akıtıyor.

Konuları, kuyumcu ustasının altını işlediği gibi işliyor.

 

Bir bakıyorsunuz;

İspirto çekerken saz çalan Rahmetli Sadık'a,

Akpınarlı Yanık Hayri'ye, Öğretmen Fethiye Suerdem Hanımefendiye götürüyor.

Bir bakıyorsunuz; 

On dokuz yaşında tıfıl bir delikanlı iken Çanakkale'de İngilizlere esir düşen, 'Burma' (myammar) daki esir kampından kaçarak kurtulan Alpagut Köylü Hamit Çavuş olmuş karşımızda duruyor.

Bir hafta bakıyorsunuz;

Tarihin tozlu sayfalarında kalmış ama unutulmuş,

'Emniyet Kıraathanesi'ne, Kahveci Sabır'ın, 'Hacı beş para'nın ya da Eşekçi Nurettin'in 'Horozcular Kahvesi'ne' taşıyor.

Bazen acı, bazen orta, bazen se şekerli kahve yudumlatıyor.

Pek ama pek çok insanları günümüz de yaşatıyor.

 

Abi Size sesleniyorum.

Evet, Erdoğan Mühürcüoğlu Abim Size!

Dünü hatırlatıyorsun, unutulanları günümüz de yaşatıyorsun.

Sayende, Rahmetli olanlara üç Kulhavallahi bir Elham okumamıza vesile oluyorsun ya.

Sağ olasın.

Bolu tarihine de,  yazdığın yazılarla ve kitap olacak bu anılarla ışık tutuyorsun.

Sağ ol Abi!