Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner

      Bundan 8 yıl önceydi, Belediye Başkanı Yüksel Ceylan'a seçimleri kaybettirmek için Yılmaz Becikoğlu'nun ant içtiğini, bununla ilgili çalışma yürüttüğünü yakinen bilen birçok kişiden biriyim.
      Yılmaz Bey'in Becikoğlu İş Merkezi'ndeki makamına davet edilerek gittiğimde, odasına aldılar. Ancak Yılmaz Bey'in masası boş idi. Makamında oturup çayımı yudumlayarak beklerken, odanın içindeki başka bir odanın kapısı açıldı ve içeriden üç kişi çıkmıştı. Bunlardan biri Alaaddin Yılmaz diğeri o dönem Bolu Ekpres Gazetesi'nin sahibi (Şimdi Gündem Gazetesi'nin sahibi) Hüseyin Aykan ve Yılmaz Becikoğlu idi.
       Onları gönderdikten sonra Yılmaz Bey benimle konuşmaya başlamadan önce benim önüme 5 (Milyar) bin liralık bir deste parayı koydu.
      Dedim; Yılmaz Abi ne parası bu?
      Dedi; seçim öncesi bize çalışacaksın. Haberlerimizi birinci sayfadan manşetten vereceksin.
      Bende kendisinin önüne doğru para destesini iterek; "Yılmaz Abi kusura bakmayın, reklam verirseniz alırım, ama gazetemin sütunları satılık değil" dedim ve makamından ayrıldım.
      Buradan anlaşılacağı üzere; Alaaddin Yılmaz ilk seçildiği Belediye başkanlığı seçimleri öncesinde, Yılmaz Becikoğlu ile böylesine sıkı fıkı ilişkiler içindeydi. Yılmaz Becikoğlu Alaaddin Yılmaz'ın bizzat sponsoruydu. Yani Yılmaz Becikoğlu, Aladdin Yılmaz'a seçim kazandıran adam benim derse, buna hakkı vardır derim. 
      Sadece Becikoğlu mu? CHP saflarında görünüp, Yüksel Ceylan'ın altını oyan ve hatta etrafındaki insanları Alaaddin Yılmaz'a oy verdirmeye yönlendirdikleri o dönemde çok konuşulan şimdiki Mühendisler Odası Başkanı Cahit Çıngı ve Nihat Başer grubunu unutmamak lazım.
      Şimdi bugün gelinen noktada yaşanan olaylara bakınca;
     "İlahi adalet mi" demek lazım, yoksa;
      "Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner" mi demek lazım?
       Sizce hangi atasözü, ya da özdeyiş uyarsa onu siz yakıştırın.
      Yakın tarihimize bu kadarcık bir ışık tutması benden, değerlendirmeyi ve yorumları ise siz okurlarımıza bırakıyorum.