Pierre Maudet....

       Pierre Maudet....

       Size daha önce de bahsetmiştim. Kırk dört yaşında, Cenevre’de emniyetten sorumlu bir politikacıydı...

      Genç, yakışıklı, donanımlı, sosyal ve liberalist...

      Bu heyecanlı siyasetçi Abu-Dhabi’den gelen bir iş adamı ile Cenevre’de yakından ilgileniyor. İş adamına arsa alma talepleri konusunda yol gösteriyor ev sahipliği yapıyor. Arap iş adamı bu ilgiyi karşılıksız bırakmıyor ve Maudet’yi Formule 1 Abu Dhabi için ailesi ile birlikte ülkesine davet ediyor. Bu enteresan ve çekici davete 2015 yılında eşi ve üç çocuğu ile birlikte business class‘ta uçarak giden siyasetçi başına geleceklerden habersiz Arap iş adamının ikramı beş yıldızlı bir tatil yapıyor.  

       Cenevre’ye döndüğünde hakkında soruşturma açılıyor... Bütün detayları ile seyahati inceleniyor. Uçak biletleri, Formule1 biletleri, otel konaklama ücretleri, yemek masrafları ve alışverişleri.... Sorgu, mahkeme, yargı derken Devletin kasasından, hazineden beş kuruş para harcamadığı ve bütün masrafların sponsor ev sahibi ile kendi cebinden ödendiği konusunda herşey netlik kazanıyor. Ve fakat bu Pierre Maudet’nin siyasi hayatına devam edebileceği anlamına gelmiyor. Devletteki görevine anında son verildiği gibi, halkın güvenini kaybetme sebebinden dolayı da siyaset hayatı bitiyor. Güler yüzlü, sempatik, dinamik, genç Pierre İsviçre tarihinin tozlu sayfalarında bu şekilde anılacak olmayı ne kadar hak ediyor düşündürücü... Mahkemelerde aklanmasına rağmen, halka karşı ayıp ettiği kanaati, ülkeler arasında ki bakış açılarının ve zihniyet farklarının ya da diyelim değer yargılarının farklılıklarını ortaya koyuyor..

        Burası İsviçre... ‘Vazifeyi ihmale uğratan merhamet, vatana ihanettir’ sözünün çatır çatır uygulandığı dünyanın en zengin ülkelerinden biri... İsviçre’yi İsviçre yapan, ne hani o son günlerde  yerel gündemimizden düşmeyen Davos‘tur..., Ne de Alp dağlarıdır... İsviçre’yi İsviçre yapan Cenevre’de doğmuş, büyümüş okumuş kendi evladı Pierre Maudet’ye uygulanan hukuk kuralları ve ADALET’tir..... Değer yargılarının birinci sırasında her zaman ADALET vardır.  

      Beni İsviçre’de en çok şaşırtan bu Pierre’in mahkemeye giden süreci ve sonucudur. Benim aksime İsviçreliler bu durumu çok olağan buldular...

      Yine beni şaşırtan, ama İsviçreliler için sıradan olan bir olayı daha paylaşmazsam olmaz... Şehrin (Cenevre) elektrik sistemleri için bir çalışma yapılıyor. Yer altına boru döşenip içinden kablolar geçirilecek, ekibe talimatlar veriliyor; ‘mümkün olduğunca ağaçlardan uzak durun‘ diye.. Mühendislik ekibi  sabah çalışmaya başlıyor; fakat bir ağacın kökü o kadar uzamış ki çalışmanın yapıldığı yerde ortaya çıkıyor ve yanlışlıkla küçük bir darbe alıyor.. Bütün çalışma anında durduruluyor, ağaca darbeyi atan işçi dikkatsizliğinden dolayı azarlanıyor, herşey olduğu yerde bırakılıp Çevre Koruma ekibinin gelmesi ve ağacın kökündeki yarayı sarması bekleniyor. Yaranın iyileşme süreci kadar işe ara veriliyor. O bölge koruma altına alınıyor ve işe ağacın kökü iyileştikten, yani bir iki hafta kadar sonra devam ediliyor.  

       Ülkemde yaşanılan olayları görünce bazen ‘Allahım sen benim aklıma mukayyet ol‘ diye dua ediyorum. Ama hiç kıyaslamıyorum çünkü kıyas, insanların akıllarının çalışma şeklinin en basit formlarından bir tanesidir. Benzetme esasına dayalı bir şekilde algılama işlemidir. Yani bilinenden hareket ile bilinmeyen hakkında insanları bir sonuca götürmektir.  

      İsviçre’de incinen ağaç iyileşti...

     Pierre Maudet’i çok seven ve destekleyenler sokaklarda yürüyüş ve eylem yapmalarına rağmen, genç siyasetçiyi görevine döndürmeyi başaramadılar.

      Ahlak kurallarına bu kadar biat eden bir ülkeden insanlık adına çok dersler alınır. Ama biz ders almayı değil, ders vermeyi severiz. Mesela ben hiç masaya yumruk atan bir İsviçreli siyasetçi görmedim, ya da dil kesen... Ekolüz biz ekol... Sevgiyle...

       Filiz Sarıkaya Yılmaz