Bolu Kadınlar Pazarı(2)

       Bolu Kadın Pazarı(2)
       Sayın Arkadaşım Mehmet Gündoğdu’dan ilk Pazar binasının 1930-34 yıllarında Belediye Başkanı Vasıf Kolçak tarafından yapıldığını öğrendim. Kendisine teşekkür ediyorum. 
      O yapıya ve bugünkü haline şimdilerde AVM deniliyor. 
      Üretici ile tüketici bu mekanda aracısız buluşuyor. 
      Burası aynı zamanda perakende ticaretin eğitim ve uygulama merkezidir. 
      Halen kocamış durumdaki bu yamalı sistem, halkın parası ile yapılmıştır ve belediyenin malıdır. 
      İlk yazımda anılar yaşatır, tez konusudur ve hikayelerinden roman yazılır demiştim. 
      İşte size iki hikaye!
      Bugünkü pazarın güneydoğu köşesinde yakın zamana kadar küçük bakliyatçılar (zahireciler) vardı. En çok da Kıbrıscık Pirinci satarlardı. 
       Soldan ilk dükkan sahibine; “Siz 60 yıldır burada iş yapıyorsunuz, kazancınız ne” diye sorulur. 
       Biraz da kısa boylu olan esnafın adeta boyu uzar ve yüksek sesle; “Bir evlat büyüttüm Amerika’da doktora yaptırdım. Şimdi yurduma hizmet ediyor” der. 
       O dükkanlar şimdi yok, hikaye sahibi de rahmetli oldu.
       Öteki hikayenin sahibi de kırsaldan, üst yakalı. Bolu Pazarı’nda tezgah açar, en önemli malı köy ekmeğidir. Bir müşterisi gelir iki ekmek ister, eve gidince beğensinler der. Halen aynı köşede işine devam eden bayan tezgah altından pembe poşet içinde iki ekmek çıkartır ve bunları bir doktor için ayırmıştım gelmedi size vereyim der. Adam da mutlu olur. Sonra iki adım ötede başka birinden alışveriş yaparken, ekmekçinin kendisinden sonra gelen yeni müşterisine de aynı şeyleri söylediğini işitir. Biraz dolaştıktan sonra ekmekçi kadının önüne gelerek; “Sen bu doktora kaç tane ekmek ayırmıştın” diye takılır. 
       Ve şu cevabı alır; “Abi benim iki kızım üniversitede okuyor. Kendi ekmeklerimi satıyorum. Bu metotla komisyon karşılığı komşununkileri de satıyorum, mecburum!”
       Adam 3-4 yıl her hafta gelir ve “şu doktorun ekmeklerinden ver bakalım” der ve alır. 
       Ve gün gelir bir hafta yine ekmek isterken üst yakalı kadın gözlerinin içi gülerek; “Amca benim iki kızımda mezun oldu ve işe girdiler” der.
       Bolumuzun sosyoekonomik alışveriş merkezini anlatırken, başka kapıya geldik. 
      Çocuklarını okutmak için her türlü fedakarlığa katlanan bütün anne babalara binlerce teşekkür. 
                                                                         Belgin ÖZER