Bolu Kadınlar Pazarı (1)
        Zamanının en hoş ve büyük ahşap binasında Cuma ve Pazartesi günleri açılırdı. 1967 yılında eskidiği ve ihtiyacı karşılayamadığı için yıkıldı. Fırka Tepesi’nde idi. 
        Yenisi aynı anda şimdiki yerinde açıldı. O güne göre modern ve muhteşemdi. Aradan neredeyse 60 yıl geçti. Bu emektar yapının doğu, güney ve kuzeyine ilaveler yapıldı. Dükkanlar önüne doğru ilerledi. 
        O zamanlar şehrin nüfusu 15 bin idi, 15 misli büyüdü. Sistem yetmediğinden, farklı semtlerde farklı günlerde semt pazarları kuruldu. 
        Bolu Pazarı denilen, pazartesi günleri kurulan Kadınlar Pazarı bütün vasıfları ile yaşamını sürdürüyor. 
        Çevre ilçeler ve asıl kırsal kesimden bilhassa kadınlar ürünlerini getirip, genel olarak da pazara alışverişe çıkan kadınlara satıyorlar.
       Zaman içinde ürün çeşitleri ve miktarı çoğaldı. (kanatlı hayvanlar hariç)
       Pazarın haberleşme merkezi, kalite ve fiyat teşekkülü, rekabeti, gurbetçi ve turistlerin uğrak ve buluşma yeri olma fonksiyonları var. Kırsal kesim de ihtiyaçlarını aynı gün giderir. Mahalli lehçe bozulmadan, değişmeden aynen devam ediyor. 
       Satıcılar hep kibar ve güler yüzlüdür. Fiyat sorulduğunda; “Şu kadar deyalla” der. Pazarlık devam ederse; “Komşunun malı” der ve pazarlığı bitirirler. 
        Ürünler genel olarak taze ve organiktir. Çok kişi tanıdığının ürününü alır. 
        Velhasıl Bolu Pazarı’nın vasıfları, üniversitelerde tez konusu bile olabilir. Hikayeleri roman olur. 
       Çok zaman tezgahlar babadan oğula geçer. Herkesin yeri sabittir. 
        Peki 50-60 yıllık bu mekan bugün yeterli midir? 
       İhtiyaçlar, olanaklar, ürünler, gelirler, nüfus, kültür, her şey farklılaştı, gelişti ve çoğaldı. 
        Satıcıları, alıcıları rahatlatmak, çoğaltmak çağdaş hale getirmek, galiba Bolu Kadınlar Pazarı’nın hakkı gibi gözüküyor. 
                                                                              Belgin ÖZER