Mış gibi eğitim

      Uzun zamandan beri eğitim üzerine yapılan tartışmalara ve son yıllar da gördüğümüz uygulamalara baktığım da, ülkede sanki bir kast sistemi oluşturacak sistemli(!), eğitim vermeyen bir eğitim sistemi, yap-boz oyunu ile dizayn ediliyor.
Sistemi kurgulayanların çocukları bu sistemde eğitim almıyor. Sistemi can siperane  savunanların çocukları da bu sistemin sonunda sıfır elde var sıfır bir düzeyde mezun oluyor. Sadece sınavın sistemini, adını ya da sayısını biçimini değiştirerek eğitim sistemi değişti sanmak ta ilginç bir yanılgı. Sınav sonuçta sistemin son basamağı, merdivenin basamakları yok, kırılmış dökülmüş siz en tepede, bir de engelleri değiştirip duruyorsunuz ki bu engeli aşan öğrenciler bir üst basamağa geçsin.  İyi de sınıfta kalmanın bile olmadığı, bir el yazısı, bir düz yazı, yok şu müfredat yok bu müfredat, bir ilk ve orta öğretim sisteminden geçip gelen öğrenci, sistemin en son basamağında özel derse, dershaneye, adını ne koyarsanız bir para ve zaman tuzağının girdabına kapılmak zorunda.  Spor yapamayan/bilmeyen, enstrüman çalamayan/bilmeyen, yabancı dil bilmeyen, konuşamayan; hatta meramını anlatacak iki satır dilekçe yazamayan lise/üniversite mezunları ortaya çıkaran bir eğitim sistemi, sadece sınav değiştirmekle nasıl düzelsin. Bu sistemi ortaya koyan MEB/YÖK adı her neyse kurumlar, bir önce ki sözde sistemi ortaya koyduklarında şaşalı basın lansmanları, şöyle iyi, adil, diye anlatıp sonra aynı kurumlar aradan geçen 2-3 sene sonunda yeni sistem dediklerini de bir öncekini sanki başka kurum yapmış gibi gene aynı şekilde ballandırarak anlatabiliyor. Eğitimin çıktısı çocuğunuzun 20 sene sonra ki yaşantısı aslında. En az bir yabancı dili anlayıp, konuşabilen, spor yapma kültürü olan, enstrüman çalabilen, çalamasa da müzik kalitesinden az çok anlayan, isteklerini emoji kullanmadan anlaşılabilir bir biçimde düz yazıya/dilekçeye aktarabilen, öz güveni olan, ama en önemlisi ne iş yapıyor olursa olsun kendini yenilemeyi, geliştirmeyi bilen ve işini iyi yapan, bireyler yetiştirebilirse yeni sistem! denilen şey, başarılıdır. Ama zaten 2-3 sene de bir değişikliğe gidiyorsan, çıktılarının ne olduğunu bile anlamayacağımız için, bugün ülkemiz de amaçsız, ne yapacağını bilmeyen, hızlı yoldan para kazanıp, çalışmadan emekli olmayı uman bir  gençlik sorunu var ediyoruz. Maalesef   bu sistem içerisinde yer alanlar bir çemberin içinde dönüp dolaşıp aynı noktaya geldiklerini göremiyorlar. Sistemi ortaya koyanların da bundan memnun olduğunu düşünmeye başladım, böylelikle yönetici, normal vatandaş gibi eğitilmiş, eğitilmiş gibi yapılmış iki grup meydana geliyor. 
Velhasıl kelam sonuçta, son zamanlarda bir çok kişinin dile getirmeye başladığı iyi okula göndereceğim diye çocuğunuza yaptığınız harca lamaları ve zamanı, onun yabancı dil vs. öğrenmesine harcasak. Çok daha iyi olur mu, olmaz mı? İnsanın kafası karışmıyor değil...