Mazide Kalanlar 336

     Mazide Kalanlar 336
       Eğitim ve sosyal konularda yazılar yazar yerel gazetelere verirdim. Birgün bir caminin bitişiğindeki abdeshaneye girmiş, oradaki pisliği görünce tiksinmiş ve bir yazı yazmıştım. O camideki imam ne zaman "değerli müminler,camimizin ihtiyaçlar var" dese, elimiz cebimize giderdi. O yazdığım yazının sonunu şöyle bitirmiştim; "Değerli hocam, temizlik konusunda mangalda kül bırakmıyorsun Büyük Cami'nin mikrofanından, iniver abdeshanelere, görüver rezilliği, Allah rızası için yaptırıver temizliği." Bu yazıyı Kamuran Alagözoğlu'nun çıkardığı Bolunun Sesi Gazetesi'nde yayımlaması için vermiştim. Yazının altına da adımı soyadımı yazmıştım. Kamuran'a:
-Kamuran Bolu'da hocaların çoğu beni tanır, adımı gazeteye yazma demiştim, sağolsun yazmamıştı.

        Yazımın amacı kimseyi tenkit etmek değildi. Temizliğe ilgiyi çekmekti. Düşüncem de, müftü emir verir, abdeshaneleri kontrol ettirir, ilgilileri uyarır, temizliği yaptırırdı. Ama öyle olmmadı, gazetede yazımın çıktığı günün sabahı müftü bey, Kamuran'a:
-Kim yazdı bu yazıyı der. Ama Kamuran adımı müftüye bildirmez. Ben bunu dersaneleri eleştirdiğim; "Kıymayın Bu Çocuklara" yazısını vermeye gittiğimde öğrenmiştim.
       Kamuran adımı müftüye verseydi, ben Kamuran'ı gördüğümde kesin yolumu değiştirirdim.
        Daha sonra yazdığım yazılarımı gazetesinin "okuyucu mektubu" adı altında yayımladı.
        Bilirim gazetecilik zor meslektir. Ne Ahmet'e, ne de Mehmet'e yaranamazsın. Bazı gazetecilerde esen rüzgâra göre hareket ederler.
         Gazetecilere bazen çamur atarlar, ama dürüst gazetecilere atılan çamur yapışmaz!

        Son sözüm; Allah kimseyi doğru yoldan ayırmasın, yanlışı savunacak kadar da cahil yapmasın!
        Kamuran Kardeş gazetecilikteki 30. yılını kutlarım.

        Ali Kaygusuz