Sokakta bulmadık

Boluspor'u sokakta bulmadık. 
Elli sene önce Bolu'nun iki güzide takımına gönül verenler, aralarında ki rekabetin oluşturduğu kırgınlıkları unutup Boluspor'u kurdular.
Yokluklar içerisinde yapılan özverili çalışmalar meyvesini verdi.
Birinci lige çıkarttılar.
Kulüp futbolcu imalathanesi gibi çalıştı.
İstanbul büyüklerinden iyi paralar kazanıldı.
Anadolu'nun öncüsü,
Ülkenin sesi oldu.
Oğlum Emre yıllar önce eşi ve çocuğu ile Antalya'da arabası ile gezerken peşlerine takılanlar sürekli korna çalıp, öne geçerek durmasını istemişler.
Taksiyi durduranların hepsi genç delikanlı.
Bir süre takipten sonra her şeyi göze alarak sağa çekiyor.
Gençler 'Sizde, o arabanın arka camına takılı Boluspor flamasından fazla var mı? Bizler Boluspor aşığıyız'diyorlar.
İşte bu küçük anı Bolusporumuz'un Türkiye'deki saygınlığına yeterli örnek değil mi?
Eski günlere dönmek çok mu zordur?
1965'ten bu yana Boluspor'a çok emek verenler oldu. Hepsi sağolsun varolsun.
Günümüzde Süper Lig ham hayal.
Düşmeyelim yeter derken, averaj takımı olmayalım.
Kurucusu olmaktan gurur duyduğum takımımın beş-altı farklı yenilgilerini sindiremiyorum.
Yüreğime su serpecek haberleri bekliyorum.
Karanlık günleri aydınlatma becerisi olanların 'Biz buradayız' demelerini istiyorum.
Yılların sloganı 'Herşey Boluspor için' bu günlere daha bir yakışıyor.
Ne dersiniz?