BENİM ŞÜPHEM VAR

Geçtiğimiz günlerde İzzet Baysal Üniversitesi?nde kısa aralıklarla üç toplantıya katıldım. İlki, Üniversitemizin yeni akademik yıla başlama törenleri, ikincisi İzzet Baysal Tıp Fakültesi Hastanesi?nde oda donatan 105 kişiye ?Teşekkür? için verilen yemek, üçüncüsü ise İzzet Baysal Tıp Fakültesi?nin ?birinci? eğitim yılına başlamasının kutlanması idi.

Birinci ve üçüncü törenler klasik konuşmaların dışına çıkamadı. Yapılması gereken ?Protokol Törenleri? olarak arşivdeki yerlerini aldılar.

İzzet Baysal Tıp Fakültesi Hastanesi?nde donatılan 105 oda için yapılan yemekli toplantının haber bölümünü okumuşsunuzdur. Bu törende benim dikkatimi çeken, meraklanmama neden olan konular var.

Önce, sevgili ağabeyim Sabahattin Eratalar?a teşekkür etmek istiyorum. Öne düştü, herkeslere ulaştı. Terslendiği de oldu, ama yılmadı. Evvela kendisi ve ailesi öncü oldular. Bu hayırlı işte Eratalar?ı takip edenler bir çırpıda 105 odayı hizmete hazır hale getirdiler. Teşekkür ediyorum, şükranlarımı sunuyorum.

Hepimizin bildiği gibi Fakülte Hastanesi ve Temel Bilimler (Morfoloji) binalarını İzzet Baysal Vakfı yaptı. Öngörülen sürede bitirerek Üniversiteye teslim etti. Donanımını ise Devlet üstlenmişti.

Fakat Devlet hortumcu yorgunu, vurguncu yorgunu. Verdiği yazılı sözlere rağmen kulağının üstüne yatıyor.

Dünyadaki gelişmiş devletler bizimki gibi değil. Orada devleti soymanın, hatta teşebbüs etmenin cezası çok ağır. Kimsenin aklından da kolayla geçmiyor. Soyulmadıkları için de zengin olmuşlar.

İşte bu ülkeler kendilerini ziyarete gelen bizimki gibi devlet ileri gelenlerine (Vali, Belediye Başkanı, Üniversite Rektörü... gibi) hemen kredi teklif ediyorlar. Teklif mektubunu da ellerine tutuşturuyorlar. Tek istedikleri hazine garantisi.

Bu aralar Bakanlar Kurulu?ndan ?Olur? alabilmek için sıraya girenlerin toplamı on milyar dolarlarla ifade ediliyormuş.

Bir örnek vereyim. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, vilayetinin etkili politikacılarına rağmen tam beş yıldır kendisine teklif edilen dış krediyi çıkartamamış.

Bugünlerde biz de 16 milyon dolarlık kredinin kullanım emrini bekliyoruz. Yaklaşık bir yıldır da işin peşindeyiz.

En son Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı sayın Abdüllatif Şener ?İşinizin takipçisi olacağım? dedi. Daha önce de Sağlık Bakanı?na duyurmuştuk. Bolu Milletvekilleri konuya gerçekten eğiliyorlar. Güçlerinin yettiği yere kadar gittiklerinden eminim.

Bizimkinin onaylanması için daha önce sıraya girmiş illerin Milletvekili ve Bakanlarının ikna edilmesi gerekiyormuş.

Diyeceksiniz ki, ?İzzet Baysal Vakfı?nın Devletle yaptığı kapı gibi sözleşme var. Taraflardan birisi yükümlülüğünü yerine getirdiğine göre, ikinci taraf olarak Devletin üreteceği bir mazeret olamaz.? Haklısınız, ama alacağınız yok.

Bu iş olmazsa veya gecikirse:

İzzet Baysal Tıp Fakültesi?ne yeni atanan akademik personelin gözlerindeki parıltıya, taşıdıkları görev heyecanına yanarım.

İzzet Baysal Vakfı?nın gününde bitirebilmek için kılı kırk yaran çırpınışlarına yanarım.

En güzeli yapabilmek için sağlığını hiçe sayan sevgili öğrencim Uğur Tunçok?un tıkanan kalp damarlarına yanarım.

Cennetmekan İzzet Baysal?ın en son arzusunun sürüncemede kalmasına yanarım.

Üzülürüm de, bir çıkış yolu da ararım.

Hizmet alanları genişledikçe geliri artacak olan İzzet Baysal Tıp Fakültesi yönetimi devreye girecektir, biliyorum.

Bir süre soluklanması gereken İzzet Baysal Vakfı?nın üzerine düşeni yapacağına eminim.

Yaklaşık 700 milyar lirayı kısa sürede bulup 105 odayı donatanlar daha çok işler yapar, diyorum.

Duyduğuma göre Acil Servis, Kan Bankası ve Ameliyathane için lazım olan 125 milyar lira denkleştirilmek üzereymiş. Çok sevindim.

?Bu büyük şölende benim de hissem olsun? diyenler için Tıp Fakültesi bünyesinde bir ?Yaşatma Derneği? kuruldu. Başkan Yardımcısı Sabahattin Eratalar. Kendisine ulaşılması çok kolaydır.

Haydi, İzzet Baysal Vakfı?na sahip çıkmak isteyenler, işte fırsat... Babamızın beklentisini boşa çıkartmayalım.