BEKLEDİĞİMİZE DEĞDİ

Geçtiğimiz Cuma günü sevgili Solmaz-Ahmet BAYSAL tarafından yaptırılacak olan ÖĞRETMEN EVİ?nin temel atma töreninde konuşmaları dinlerken 50 yıl gerilere gittim.

Ülkemin şehirlerinde yer yer ÖĞRETMEN-LER DERNEĞİ tabelalarının görüldüğü yıllar. Meslektaşlarımı bir çatı altında toplayan ve kahve köşelerinden kurtaran, tamamına yakını kiralık olan mekanlar.
İşte O yıllarda Bolumuzda bir inşaat yükseli-yordu. Eski Vergi Dairesi şimdiki Ardıhanlılar Müessesesinin olduğu yerde. Türkiye?de belki de ilk defa bir ÖĞRETMENLER DERNEĞİ LOKALİ kendi binasında açılacaktı. Benim Bolu Lisesi?nde göreve başladığımda (1963), binanın doğu cephesindeki arsanın Belediyeden alıp mevcut binaya ek yapılması gündemdeydi. O da başarıldı. Üstü okuma salonu ve pansiyon, orta kat lokal ve girişte kira getiren dükkanlar.

O yıllarda, aynı zamanda öğretmenlerin mevcut iktidarlar tarafından SOLCU ve SAĞCI diye bölünmesinin sonuna yaklaşılmıştı.

Sol gurubu temsil edenler Öğretmenler Derneği?nin Yönetiminde iktidar iken 12 Eylül oldu. Bütün çırpınışlarımıza rağmen bina 1402 sayılı Sıkıyönetim Yasası?nın gazabına uğradı ve devletleştirildi. Cennetmekan Eşref Bitlis Paşa?nın gayretleri de sonuç vermedi.

Bir süre sonra Hasan Sağlam Paşa?nın Bakanlığı sırasında ülke çapında ÖĞRETMEN EVİ açılması girişimleri meyvesini vermeye başladı. İlin valisinin tutumu çok şeyi değiştiriyordu. Bizim ki ise bu uygulamaya ters bakanlardandı. Hasan Paşa?dan sonra Milli Eğitim Bakanı olan rahmetli Avni Akyol  Bolu Erkek Öğretmen Okulu mezunu ve Bolu Milletvekili olmasına rağmen, vilayet dururken kazasına yani Düzce?ye, yani doğduğu şehre öğretmen evini bir gecede aldı.

Memleketimin şehirlerini gezerken konakladı-ğım veya ziyaret ettiğim Öğretmen Evlerini gördükçe hep içim burkulmuştur. Bir sürü kazada bulunan bu hizmet binasından nasibini alamayan  tek il olarak bu günlere geldik.

Ama, maküs talihimiz değişiyordu. Zira; YÜ-CE ALLAH öyle bir aile yaratmış ki, önce verdik-leri ile onları saygınlar sınıfına sokmuş, sonra da ve en önemlisi kendilerine bu bahşettiklerini başkaları ile PAYLAŞMAYI nasip etmişti.

Gıpta ile bakılacak O ailenin fertleri olan Solmaz-Ahmet BAYSAL çifti şahsi birikimlerini öğretmenlerin hizmetine sunuyor.

2005 yılı Mayıs ayında hizmete girecek olan bu anlamlı yapı hakkında bir endişemi şimdiden dile getirmek isterim.

Gezip gördüğüm Öğretmen Evleri?nde verilen hizmetlerin farklı olması dikkatimi çekti. Bazıları bu konuda yerlerde sürünürken, diğer bir kısmı zirve yapıyordu. Sordum, soruşturdum. Yönetime getirilenlerin yeteneğinin başrolü oynadığını gördüm.

Siyasi kaygılarla veya ahbap-çavuş ilişkisi ile başa getirilenlerin hali içler acısı, ?işe göre adam? seçenlerin ki ise dünya tatlısı.

Diyeceksiniz ki daha 20 ay var, niye acele ediyorsun? Hem o günlere gelindiğinde kimler etkili olacak belli değil.

Doğru... Ama Devlet yönetiminde ?süreklilik? diye bir kural vardır. Bugünün valisi temelleri sağlam atarsa, sonra gelenler bozamazlar.

Unutulmasın ki, bu binaya harcanan her lirada Solmaz-Ahmet BAYSAL çiftinin 50 yıllık biri-kimleri, anne-babalarından kalanlardan bugün-lere getirdikleri ve BAYSAL ailesinin geleneksel ?tasarruflu yaşama? alışkınlıklarının sentezi var.
Bu kutsal yaklaşımı kendi siyasi hesaplarına yem yapacakların iki dünyada da yeri yoktur. Hatırlatması benden.

Solmaz ablacığım, Ahmet Abim, Bolulu bir öğretmen olarak sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Ellerinizden öpüyorum. Sevaplarınızın da seven-leriniz kadar çok olmasını diliyorum.