KUSURA BAKMAYIN BEN PANAYIRCIYIM

Son günlerde,yerel basında meşhur Panayırımızın yeniden açılması bir hayli ilgi görüyor.Henüz resmiyet kazanmayan bir karara göre Belediyemiz 2000 yılından beri yani 5 yıldan beri yapılmayan panayırımızın yeniden yapılmasını kararlaştırmış.Bu karara karşı gerek Ticaret ve Sanayi Odamız gerekse Esnaf Birliklerimiz büyük tepki verdiler.Biz bu tepkilere de saygılıyız.Ticaret ve Sanayi Odamızın ve de Esnaf Derneklerimizin panayıra karşı çıkmalarından daha tabii bir şey olamaz.Bu meslek teşekkülleri, elbetteki üyelerinin haklarını korumakla görevlidirler.Eskiden beri panayıra karşı olanlar,panayır vesilesiyle Bolumuzun parasının yabancı kişiler yoluyla başka illere kaçırıldığını iddia ede gelirler.Bu düşünceye katılmamız mümkün değildir.Eğer Bolumuzun parasını kimi kişi ve kurumlar Bolu dışına kaçırmakta iseler bunu sadece en fazla bir ay süren panayıra bağlamak yanlış olur.

Belediyemizin bu kararı hangi gerekçelerle aldığını bilmiyoruz.Ama panayırın Bolunun tarihindeki ve kültüründeki önemli yerini hiçbir zaman unutamayız.Panayır, Bolu halkı için kültürel ve nostaljik bir olguydu.Her yıl binlerce insan panayırı dört gözle beklerdi.Her Bolulunun hayatında panayırla ilgili mutlaka bir anı ve nostalji vardı.Bakınız bundan tam 13 yıl önce yine bu aylarda 24 Ağustos 1992 tarihli bolununsesi?nde neler yazmışım:

Bolumuzun sosyal ve ekonomik hayatına damgasını vurmuş,bizim gibi yarım asrı geride bırakmışların ve daha yaşlıların nostaljik özlemi Panayırımız başlamış bulunuyor.

Panayırın veya daha eski tabiri ile ?Mahya?nın her Bolu'lunun hayatında mutlaka bir izi bulunur.Eğlencenin evlere girmediği,alışverişlerin pazarlamacıların eline geçmediği,yolların bu kadar güzel,vasıtaların bu kadar çok olmadığı eski günlerde Panayır dendi mi herkesi güzel bir telaş alırdı.Panayır,tam bir yılın tutkusu olarak merakla beklenir,hemen ardından bir dahaki panayırın hesapları yapılırdı.Öyle köyler ve öyle köylüler vardı ki senede sadece Panayır zamanı Bolu'ya inerlerdi.

Kırk-kırkbeş yıl öncesine gittiğimde altı-yedi yaşlarında bir çocukken,Rahmetli küçük halam Hayriye Bandakçıoğlu?nun(Yönder?in) eşi,Mehmet Yönder eniştemin Panayırda kadın ayakkabısı vs.sattığını,ona yardım ettiğimi hatırlarım.Yine o yıllarda anlatılanlara göre Rahmetli Mehmet Yönder eniştem,40-50 yıl önce Bolu'nun en büyük toptancısı ve tüccarları olan ?Kanaatçılar?ın ortağı imiş.Bilahare ortaklıktan ayrılmış,işleri bozulmuş,Panayırda kendisine ortaklıktan düşen malları satıp tasfiyeye yönelmiş.Bir zamanlar Bolu'nun en büyük tüccarlarından olan rahmetli eniştemiz hayatının son yıllarını Özel İdare Memurluğu ve emeklilikle geçirmişti.

Orta ve lise çağlarımızda boş zamanlarda akrabamız Nazım Ersoy?un Hükümet yanında,meşhur bakkal rahmetli Muharrem Sun?a rakip olarak açtığı dükkana giderdim.Nazım Ersoy nereden aklına geldiyse panayıra çıkıp somya satmaya başladı.Tabi ben de beraber.Nazım Ersoy iki üç sene Panayırda korkunç somya sattı,çok para kazandı.Ve Bolu'ya bir somya atelyesi kurup,somyaları Bolu'da yapmaya başladı.Daha sonraları atelyeyi kayınbiraderine devretti.Bu atelye halen Reşat Aker Sokak?ta demir atelyesi olarak çalışmaktadır.

Panayırdaki tezgahtarlık günlerimizin üzerinden seneler geçti,zaman su gibi aktı.Ve kader bizi son üç yıldır Panayır Komisyonu Başkanı yaptı.Sayın Belediye Başkanımız Necdet Gören?in ve tüm encümen üyesi ve daire müdürü arkadaşlarımın teveccühleri ile Panayırımızın her geçen yıl daha düzenli ve daha güzel olmasına çalışıyoruz.Türkiye?nin hiçbir şehrine nasip olmayan o güzelim çimen,panayırımıza ayrı bir güzellik ve özellik veriyor.

Panayırımızın kapanması,yapılmaması yolundaki önerilere katılmamız mümkün değildir.Unutmayalım ki,hayat pahalılığı dolayısıyla,çoluk çocuğuyla bir yerler gidemeyen binlerce hemşehrimiz için panayır bir kurtarıcı olarak karşımıza çıkıyor.Nice,nice panayırlara..??

O zaman ki nice nice panayırlara temennimizin aradan yıllar geçtikten sonra ve de panayırımızın beş yıl kapalı kalmasından sonra açılmasının yeniden gündeme geleceğini demek ki ta o günlerde tahmin etmişiz.Ancak eğer panayır bu yıl açılacaksa Belediyemizi birtakım güçlüklerin beklediğini de görmezlikten gelemeyiz.Bir defa Yüce Allah?ın Bolumuza bir lutf-u ihsanı olan o güzelim yemyeşil Karaçayır tarihe karışmış bulunuyor.Sağından solundan makaslarla neredeyse kuşa döndü.Bir tarafı düğün ve nikah salonu oldu.Bir tarafı Pazar yeri yapıldı. İçinde depremden kalma bir de resmi daire var.Eğer panayırımız eskiden olduğu gibi ster dediğimiz ince uzun orman sırıklarından yapılacaksa vaktin geçmiş olması nedeniyle bu sırıkların teminininde bir hayli zor olacağını düşünüyorum.Çünkü benim Panayır Komisyonu Başkanı olduğum yıllarda Belediyemiz Aladağ ve Bolu Orman İşletmelerinden aylarca önce sırık tahsisini yaptırırdı.

Panayırımızın yeniden açılma kararını nostaljik duygularla ve eskiden beri aynı görüşte bir Bolulu olarak destekliyorum.Her Bolulu gibi bende panayırımızda tur atmak,eğer müsaade edilirse lokantalarımızdan birinde sıra sıra dizilen hakiki köy tavuklarından mezesi yanında bir kadeh atmak isterim.