Dalaşmayı severiz biz!

Geçtiğimiz hafta Dağkent Jandarma Karakolu?nun yanındaki sağlık ocağına kızıyla birlikte gelen bir vatandaşın kızını Dağkent Jandarma Karakolu?nun köpeği yanağından ısırmış.

Dağkent Jandarma Karakolu?nun önünde başıboş vaziyette bekleyen kurt köpeğini, insanlara saldırıyor diye 4-5 seneden beri defalarca şikayet etmeme rağmen, Jandarma yetkilileri bu konuda hiçbir şey yapmadı. Dağkent sakinleri gün boyu yaya olarak bu karakolun önünden defalarca gelip geçiyor. Ve sürekli boşta gezdirilen bu köpek insanları rahatsız ediyor.

Yine Dağkent?te bazı ev sahipleri, bahçelerinde besledikleri köpeklerini boşa salıveriyor. Analayacağınız Dağkent tam bir köpek cenneti.

Geçen gün Digitürk?te bir kanalda izliyorum; Avrupa?da bir ülkede sırf başıboş köpekleri kontrol eden ?Sahipsiz Köpekleri Kontrol Timleri? kurmuşlar. Vatandaşın evinin bahçesindeki köpeklerin bahçe dışına çıktıklarını ihbar alan bu tim, şikayet edilen evin bahçesinin her yerini gezerek köpeklerin dışarı çıkabilecekleri bütün yerlerin önlemini aldırıyor. Ve ev sahibine bu konuda son uyarılarını yaparak, bir daha başıboş şekilde köpeklerin dışarıda görüldükleri takdirde, köpeklere el koyacaklarını söylüyor. Daha önemlisi bu lafta kalmıyor ve söylenenleri yapıp yapmadığı konusunda tekrar aynı adrese gidip gerekli kontrollerini yapıyorlar.

Eşim ve ben ?budur işte!? diyerek köpek timinin yaptığı uygulamaları gıpta ile izliyoruz.

Köpek sahibine sadık dost bir hayvandır. Ama sahibinin dışındaki insanlara karşı çoğu zaman saldırgandır. Yukarıda anlattıklarım gibi köpek beslemek onu sahiplenmek sorumluluk ister. Bu sorumluluk lokanta artıkları ile sadece onun karnını doyurmak değildir. Köpeği eğiteceksin, aşılarını yaptıracaksın, günde 1 saat tasmasına ipi bağlı olarak gezdireceksin. Ama nerdeee...

Toplum olarak çocuklarımıza ne kadar sahip çıkıyoruz, onlara ne kadar eğitim veriyoruz ki, köpeklerimize sahip çıkalım. Doğur doğurabildiğin kadar, sokaklar it sürüsü gibi insanla dolsun. Nasıl olsa birbirimizle dalaşmayı, didişmeyi severiz biz.

Bizi üçten aşağısı kurtarmaz!!!

Hoş geldin Adnan Abi

Adnan Tüfekçi Ağabeyimiz öyle tahmin ediyorumki 25 yılı aşkın bir süreden beri Koç Grubu?nda yöneticilik yapıyor. Adnan Tüfekçi Ağabeyimizi, 12 Kasım 1999 Depremi?nde daha iyi tanıma fırsatımız oldu. Deprem olmuş, Bolu'yu terk edenler, deprem şokundan kurtulamadan aylarca hiçbirşey yapmadan yaşamaya devam edenler vardı. Ve birde Adnan Tüfekçi gibi an geçirmeden yeniden üretime geçenler vardı. Depremde hiçbir çalışanını mağdur etmeyen Tüfekçi, çabucak toparlanmak konusunda bütün Bolu'ya adeta önderlik etti.

Adnan Tüfekçi, yaklaşık üç yıl önce Arçelik?in Rusya?da kurduğu buzdolabı ve çamaşır makinesi fabrikasına genel müdür olarak atanmıştı. Sanıyorum orada ki fabrikayı da üretime geçirdi ve rayına oturttu. 1 Nisan?da yeniden Bolu'daki eski görevine dönen Adnan Ağabeyimize tekrar hoş geldin diyorum.

Bolu'ya yaptığı hizmetlerden ötürü, Bolulular adına kendisine teşekkür ediyor, başarılarının devamını diliyorum.

Allah ıslah etsin!

Alt geçitlerin kemerleri, reklam panoları, son zamanlarda da görüntü kirliğini örtme bahanesi ile yapılan perdelemeler üzerinde devasa afişler, Başkan adeta bütün Bolu'nun kendisini seyretmesini istiyor. Alaaddin Yılmaz?ı sürekli ?Mecburi gösterim? matinelerinde izliyoruz.

Ama insanların bir tahammül sınırı olduğunu unutuyor Başkan Alaaddin Yılmaz.

?Mecburi gösterimdeki Alaaddin Yılmaz afişleri parçalandı? başlıklı haberimizin üzerinden henüz 1 ay geçmeden, Başkan Alaaddin Yılmaz yenisini yaptırıp astı. Asar asmaz, daha haftası dolmadan bunlar da yine paramparça edildi.

Yüksekliği 4 metre ve yaklaşık 100 metre boyundaki fotoğraf çıktılı bez afişlerin öyle ucuz bişey olmadığını ve bunların ayda bir yeniden yapılmasına bir dünya paralar ödendiğini biliyoruz.

Biz herbir şeyi biliyoruz da, Başkan?ın bilmediği veya anlamak istemediği bir şey var; ne kadar mecburi gösterimlerde boy gösterirseniz gösterin fark etmiyor. Bunlar halkın size olan antipatisini daha da artırmaktan öte hiçbir işe yaramıyor, bunu görün artık.

Size acizane önerim birazcık mütevazı olmayı öğrenmenizdir ama bunun için de çok geç olduğunu görüyorum. Çünkü ayaklarınız yere basmıyor. Ne diyeyim, Allah ıslah eder inşallah!