Sıkıldık artık! 

      Şu 52,5 yıllık hayatımızda neler gördük  neler! Biliyorum, büyükler hop ağır ol bekle bakalım diyeceklerdir.

       1967 yılının Ekim ayında gözlerimizi dünyaya açarken, Küba Devrimi’nin simge ismi  Ernest Che Guevara Bolivya'da öldürülmüş.

      Kayserispor - Sivasspor arasında oynan futbol karşılaşmasında çıkan olaylarda 40 kişi hayatını kaybetmiş.

       Kıbrıs Türkleri'nin, Rum çetelerinin saldırılarına maruz kaldığı günlerde, Rauf Denktaş gizlice adaya girmiş.

       Yani pekte güllük gülistanlık bir dönemde Dünyaya merhaba dememişiz.

       1970 yılında ilk aile bireyini, dedem Cennet Mekân Hasan Bandakçıoğlu’nu kaybettik. Ölüm gerçeği ile ilk tanışma!

       1974 yılında Kıbrıs Savaşı. Bütün Bolulular gibi kahraman Komanda Tugayımızla birlikte savaşı derinden hissetmek. Harekatın bir kısmında Karabük'te bulundum. Demir Çelik Fabrikası sebebiyle geceleri karartma uygulamaları aklımdan çıkmaz.

      1979 Bursa Mudanya yolunda annem ve kardeşimle trafik kazası. Büyük şok. Annem ağır yaralı.

      1980, 12 Eylül Darbesi! Babamız, CHP İl Başkanı. İhtilal günü Bursa  Mudanya’dayız. (12 Eylül sabahı Mudanya’nın kurtuluş bayramına gidilecek) Krizi ilk ve son defa fırsata çevirdiğim gün! Mudanya İskelesinde, Deniz Harp Okulu öğrencilerine 2 tepsi simit sattım.

       13 Eylül sabahı Yeşil Ford erken saatte Mudanya'ya geliyor. Bolu’ya korku dolu bir yolculuk. Aynı yıl başlayan 1. Körfez Savaşı (İran- Irak Savaşı).  

       1987 İngiltere’ye gidiş. Büyük fırtına, kalacağım evin çatı katı odasının (Benim odam) uçması.

      1989 İngiltere’den Türkiye'ye tatil için dönüş. Yurda kaçak girişten dolayı nezarethaneyle ilk tanışma. (Neyse ki, Bakırköy Kaymakamı Asım Ayhan (Mekânı Cennet Olsun), Bakırköy Hakimi Ferman Kıbrıscıklı’ydı da derdimi anlatabildim.)

      1992 Bosna Savaşı. 1994 Askerlik. Etimesgut'tan Almanya Bitburg için hareket, Yunan Hava sahası kapalı, Akdeniz üzerinden İtalya’ya uzun bir yolculuk, uçuş boyunca tacizler. İtalya’ya sağ salim iniş, kalkışta motor arızası 2 gün Ghedi Hava Üssün de zorunlu bekleyiş.

      1998 Çalıştığım şirket iflas etti. 1999. Yalova ve Düzce - Bolu Depremleri.

      2003 Irak Savaşı. 2009 Libya’dan İstanbul’a dönüş. Yunan hava sahsında büyük bir  türbülans uçakta yaralılar var. (Hemşerilerimiz Şura Öztuncay ve Tolga Adalı da aynı uçakta)

      15 Temmuz 2016  Darbe Girişimi, Amerika’dan Türkiye’ye maceralı bir yolculuk.

      2019 Arnavutluk Depremi (Ülkedeki son 30 yılın en büyük Depremi).

      Ve 2020 Covid 19 Pandemsi! Hiç benzeri yaşanmamış bir musibet. Global bir felaket. 70 gündür kısıtlı bir hayat! Madden ve manen bu işin mağdurları çok. 4 günlük sokağa çıkma yasağının bugün 2. günü ve daha 2 gün var! Ya sonra? Sokağa çıkmak serbest, AVM’ler serbest, fabrikalar açık ama deniz kenarı, parklar ve piknik alanları kapalı ve de yasak. 33 Milyona yasak, 50 Milyona serbest. Akla mantığa pek uymayan farklı uygulamalar!  

       Belli etkinlikleri, toplu hareketleri Eylül’e kadar kapatalım kabul ama kontrollü bir hayat şekliyle normalleşelim. Otokontrolü hayatımıza sokalım, onun için uğraş verelim. Zaten başka da çıkış noktası yok. Ne vatandaşın ne de bu konuda ağır bir yük altında bulunan kamu görevlilerin psikolojileri normal değil. Bana öyle geliyor ki, bayramdan sonra bu milleti kimse artık evde tutamaz. İnsanlar çoluklarının, memleketlerinin özlemleriyle yanıyorlar. 

       Cumhur Bandakçıoğlu